καθώς θα προχωρώ
όλο και περισσότερο
στα σκοτεινά της κάθε μέρας
και στο βαθύ μας λήθαργο,
όπως όλοι μας σ’ αυτό τον κόσμο
τον περίπλοκο και απατηλό,
αλλά όταν θα σε θυμάμαι
θα σε νοσταλγώ πραγματικά
και θα σε ξαναφέρνω στη ζωή
‒ σύγκορμο
ευθυτενή
υπερυψωμένο ‒
προτάσσοντας τριγύρω μου
σαν υμνητής
τη συμβολή
του πολυαγαπημένου σου
και τρυφερού
ποιητικού σου σύμπαντος.
Από την ποιητική συλλογή «Ο χτύπος της καρδιάς», εκδ. Έψιλον, 2009
