ήμουνα πλάϊ σου, προσπαθούσα να κλείσω
τα παράθυρα, πάλευα – όλη τη νύχτα.
Ο αγέρας επέμενε.
Άπλωσα τότε
τις παλάμες μου πάνω σου σαν
δυό φύλλα ουρανού, και σε σκέπασα.
‘Έπειτα βγήκα στον εξώστη και κοίταζα
δίχως χέρια τον κόσμο.
Ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου, από την συλλογή «Το βάθος του Κόσμου» (1961)
Τίτλος βιβλίου : Νικηφόρου Βρεττάκου, Τα ποιήματα
Τόμος δεύτερος, εκδόσεις ΤΡΙΑ ΦΥΛΛΑ
