Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

26 Ιαν 2013

ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, Διονύσης Καψάλης

-Ι-

Πρωί της Κυριακής κι εγώ ρεμβάζω
μ' έναν καφέ τσιγάρο , εφημερίδα ,
κάνω χαρτιά στης νύχτας την παρτίδα
κι όλο στο νου μου τη μορφή σου βάζω ,

πολύτιμη στο φως αλλά διστάζω
με τόσες εκδοχές σου σαν τον Μίδα
σκέφτομαι μήπως σ' έπλασα κι αν σ' είδα
όταν τη νύχτα σ' όνειρο αλλάζω .

Αποβραδίς που έπεφτε το χιόνι
στο γαληνό το φέγγος σαν ασήμι
περπάτησα, βασάνισα τη μνήμη

ώρες πολλές πριν δω να ξημερώνει
σαν κάτι να 'χα ακούσει κι ήσουν φήμη
και σ' έψαχνα σε χιονισμένη οθόνη .

-ΙΙΙ-

Μαζεύω των ονείρων μου τη φύρα
στυπόχαρτα , κουρέλια , σημαιούλες
και πορφυρές κηλίδες σαν αυγούλες
αμύθητες σε δρόμους που δεν πήρα .

Ίσως εσύ τα ονομάζεις πείρα
όσα πενθούν τις λέξεις κι αληθεύουν
ζητούν τον κόσμο πάλι κι ημερεύουν
τις ώρες που δοξάζονται τα μύρα

και τα φοβάσαι , κρύβεσαι , ζηλεύεις
σκοτάδια που μιλούν και περισσεύεις
ολόφωτη , μια μυγδαλιά στο χιόνι .

Αυγερινός λοιπόν μ' ό,τι παλιώνει
θα περιμένω εκεί που βασιλεύεις
στον έρωτα που όλα τα εξισώνει .