Είδαμε πρώτα τον ίσκιο στο μάρμαρο˙
Ενα σύννεφο ταξιδεμένο, καθώς φαινόταν, πολύ καιρό στην
ερημιά
Μας θύμισε την αγάπη μας για τους μακρινούς ουρανούς -
Στο βαθούλωμα στην αρχαία κολώνα ο αέρας έτριβε
Τον ήλιο που περίσσεψε απ' τα χαρισμένα λουλούδια και τα
γερτά καΐκια
Κι η θάλασσα σαν περασμένη στις ραβδώσεις της πέτρας
Σ' άλλη ζωή ξαναγεννούσε τα ψάρια
Στο μυθικό δάσος που ήταν ο καθένας κάποτε
Αχολογώντας τ' άφρισμα του κρασιού στο στρίψιμο των
κυμάτων μνήμη λαμπρής μέρας.
Ενα σύννεφο ταξιδεμένο, καθώς φαινόταν, πολύ καιρό στην
ερημιά
Μας θύμισε την αγάπη μας για τους μακρινούς ουρανούς -
Στο βαθούλωμα στην αρχαία κολώνα ο αέρας έτριβε
Τον ήλιο που περίσσεψε απ' τα χαρισμένα λουλούδια και τα
γερτά καΐκια
Κι η θάλασσα σαν περασμένη στις ραβδώσεις της πέτρας
Σ' άλλη ζωή ξαναγεννούσε τα ψάρια
Στο μυθικό δάσος που ήταν ο καθένας κάποτε
Αχολογώντας τ' άφρισμα του κρασιού στο στρίψιμο των
κυμάτων μνήμη λαμπρής μέρας.