Εμείς οι δυο χέρι με χέρι
Νιώθουμε σαν στο σπίτι μας παντού
Κάτω από το δέντρο το τρυφερό κάτω από τον βαρύ ουρανό
Κάτω από όλες τις στέγες δίπλα στη φωτιά
Στον άδειο δρόμο στ' άπλετο φως
Στα άψυχα μάτια του πλήθους
Δίπλα σε σοφούς και σε τρελούς
Ανάμεσα στα παιδιά και στους μεγάλους
Ο έρωτας δεν έχει τίποτα το μυστηριώδες
Είμαστε το ολοφάνερο το ίδιο
Εμάς οι ερωτευμένοι νογούν για σπιτικό τους
ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ, Τελευταία ποιήματα του έρωτα, Μετάφραση: Ελένη Κόλλια, Εκδόσεις Ηριδανός
