Ξανάπεσα και με ηύρε το τέλος πια σ' αυτόν εδώ τον τόπο.
Θάθελα άλλη μια φορά να σηκωθώ, με δε βαστάω, δε βρίσκω τρόπο.
Με στίψανε σαν τον καρπό κι ο άνθρωπος που βαστάω
στη ράχη μου είναι πολύ βαρύς.
Επραξα το κακό, κι ο πεθαμένος άνθρωπος
στη ράχη μου είναι ένας φόρτος πολύ βαρύς.
Ας πεθάνομε το λοιπόν, γιατί είναι πιο εύκολο να κοίτεσαι σωριασμένος,
με την κοιλιά κατά γης, παρά ορθός,
είναι πιο εύκολο να πεθάνεις παρά να ζης,
πιο εύκολο να βρίσκεσαι επί του σταυρού, παρά απάνω σου
φορτωμένος ο σταυρός.
Σώσε μας από το τρίτο αμάρτημα, πούναι η απελπισία!
Δε χάθηκε ακόμα το παν, ενόσω μένει να πιούμε
του θανάτου τη θυσία!
Γλύτωσα πια απ' αυτό το ξύλο, μου μένουν
όμως ακόμα τα σιδηρικά!
Τρίτη φορά πέφτει ο Χριστός, αλλά τώρα πέφτει
στην κορυφή του Γολγοθά.
Απόσπασμα από την ποιητική σύνθεση Ο δρόμος του σταυρού,
εισ.-μτφρ.: Τάκης Παπατσώνης, Ιδεόγραμμα 2002
Θάθελα άλλη μια φορά να σηκωθώ, με δε βαστάω, δε βρίσκω τρόπο.
Με στίψανε σαν τον καρπό κι ο άνθρωπος που βαστάω
στη ράχη μου είναι πολύ βαρύς.
Επραξα το κακό, κι ο πεθαμένος άνθρωπος
στη ράχη μου είναι ένας φόρτος πολύ βαρύς.
Ας πεθάνομε το λοιπόν, γιατί είναι πιο εύκολο να κοίτεσαι σωριασμένος,
με την κοιλιά κατά γης, παρά ορθός,
είναι πιο εύκολο να πεθάνεις παρά να ζης,
πιο εύκολο να βρίσκεσαι επί του σταυρού, παρά απάνω σου
φορτωμένος ο σταυρός.
Σώσε μας από το τρίτο αμάρτημα, πούναι η απελπισία!
Δε χάθηκε ακόμα το παν, ενόσω μένει να πιούμε
του θανάτου τη θυσία!
Γλύτωσα πια απ' αυτό το ξύλο, μου μένουν
όμως ακόμα τα σιδηρικά!
Τρίτη φορά πέφτει ο Χριστός, αλλά τώρα πέφτει
στην κορυφή του Γολγοθά.
Απόσπασμα από την ποιητική σύνθεση Ο δρόμος του σταυρού,
εισ.-μτφρ.: Τάκης Παπατσώνης, Ιδεόγραμμα 2002
