Ελένη Τσιαχρή: "Υφαντό..."

Στον αργαλειό των στιγμών

πλέκονται
οι κλωστές των πεθυμιών
το αδράχτι των σιωπών
κλώθει χαλιά
ονειρικών μορφών
στα απλωμένα σκεπάσματα
της σαρκός.

Κεντάει η ψυχή
με το βελόνι της προσμονής
περνά στο στημόνι της λήθης
κουβάρια χρώματος
στις αναζητήσεις.

Σ’ ένα υπόγειο
του καθηλωμένου νου
ξετυλίγονται αράδες
γκρίζες μνήμες
κλώνια δακρυσμένα
του χρόνου οι τύχες.

Στο ανέμισμα της νύχτας
άγγελοι της δίψας
οδεύουν προς αναζήτηση
για το νάμα της ευτυχίας.

Κι ένα κλάμα γοερό
αντηχεί
στης ερημιάς τα ερείπια
λυτρώνει απ' τα βάρη
που σηκώνει η ψυχή
στις διαδρομές
σαν κυνηγά
της Ιθάκης τα ηνία.

Πηγή: Περιοδικό "Γραφή"