Στου λιμανιού την αποβάθρα καθισμένος
μακριά τη θάλασσα κοιτώντας σιωπηλός
από ταξίδια κι από φίλους ξεχασμένος
στου δειλινού μοιάζει να χάνεται το
φως
Ένας σκαμμένος απ’ το χρόνο
καπετάνιος
κι απ’ την αλμύρα των στιγμών της
μοναξιάς
αφού μια ζήση τη σπατάλησε γυρνώντας
στα αφιλόξενα πελάη της ξενιτειάς
Με βλέμμα ακίνητο τη θάλασσα
αγναντεύει
κι από τα μάτια του-θαρρείς τον
σαγηνεύει
σα να του λέει λόγια αγάπης, μυστικά
Όμως ανήμπορος σαν τώρα πια και γέρος
μεσ’ στο λιμάνι λες αναζητάει το
μέρος
για να αράξει, στεριανός, οριστικά...
Από τη συλλογή: "ΑΘΩΡΗΤΕΣ
ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ", εκδ. «Θεσσαλονίκη», 1981
