Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

20 Αυγ 2014

Των λίγων κατοίκων, Νίκος Κυριακίδης



Το γελοίο είναι πολύ σημαντικό.
Χωρίς υπαρξιστικούς ακροβατισμούς, χωρίς κοσμήματα μπουρδέλου
Έτσι, σαν αυτόματη αίσθηση.
Περπατάς , χαζεύεις, πέφτεις σε κάποιον... τον βλέπεις να χτυπιέται , να τσακώνεται μόνος, να συνομιλεί μάλλον με πολλούς και είναι γελοίο
Τόσον πολύ που το σκέφτεσαι.
Παραμονές δεκαπενταύγουστου εκεί που από Νέο Κόσμο, στρίβω στη Χαμοστέρνας. Ένας μικρός πια, για μένα και τα χρόνια μου, σκουρωπός ...πολλοί βαθμοί έξω που νιώθω πάλι ρίγη, δεν μιλάει σε μπλου τάδε, μόνος του, στη γλώσσα του, τσακώνεται πολύ και περπατάει γρήγορα αγκομαχώντας
Μάλλον τσακώνεται και στις δυο γλώσσες, πως τη λένε την άλλη...α, ναι δούλευα κάποτε, το χρησιμοποιούσαμε στη δουλειά : ‘’Του σώματος’’
Περνάω καλά, έχω πολύ χρόνο, αγοράζω εφημερίδες, κυρίως αθλητικές. Μια λοιπόν, ‘’πολιτική’’ αυτή, λέει την ίδια μέρα –στις αργίες διαβάζεις ενορατικά για τις επόμενες μέρες-πως οι μετανάστες φεύγουν μαζικά.
Θα φύγει άραγε κι ο δικός μου ;
Και μάλιστα πως φοβόμαστε γιατί θα μειωθούν οι καταθέσεις σημαντικά, θα εξανεμιστούν τα λίγα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων.
Γελοίο, ‘’φεύγουν’’ αυτοί που μας παίρνουν τις δουλειές κι εμείς φοβόμαστε λέει,...γελοίο. Και καταθέσεις με τα ελάχιστα ευρώ, από αδέσποτους άστεγους που βρέθηκαν ;
Θυμάσαι που κι εμείς περασμένο αιώνα από αρχές μέχρι πέρα απ΄τη μέση, τα ψίχουλα τα βάζαμε στις μπάνκες της Αμερικής, της Α(σ)τραλίας, της Γερμανίας... όλα σχεδόν.
Μπορεί για κάτι ελάχιστους, γιατί εμείς είμασταν νοικοκυραίοι άνθρωποι.
‘’Μικροκαταθέτες’’ λοιπόν οι δικοί σου, γι αυτό μυρίζουν... δεν παίρνουν σαπούνι.
Γι αυτό πιάνουν τα παγκάκια των ακαδημαικών... είναι τζάμπα βόλτα.
Καλά, άστο αυτό... με τα ασφαλιστικά τι λένε ; Εδώ τους βάζουμε στα νοσοκομεία τζάμπα, τι εισφορές και αηδίες ;
Πηγαίνεις Έλληνας πράμα και τα επείγοντα είναι γεμάτα, τέτοιους
Μπορεί -θα μου πεις- όταν με το ζόρι πια τους ασφαλίζουν, νάναι οι πιο νέοι σε ηλικία κι έτσι με βάση το’’προσδόκιμο’’ εργασίας συν που πάνε παντού, να υπάρχει και κάτι σε έσοδο από δαύτους και σε βάθος χρόνου που το έπιασαν λέει τώρα, οι ‘’αναλογιστικές μελέτες’’.
Γελοία πράγματα, σιγά μη δεν τους ασφάλιζαν τότε, σιγά για μας τους Έλληνες ψέμματα είναι...πάνε να φορτώσουν κι άλλες μειώσεις, να περάσουν το ‘’μεταναστευτικό’’ και θα μας λείψουν τάχατες, οι εισφορές των ειτζούχων που κάνουν την ανάγκη τους στο δρόμο, των δολοφόνων γέρων, οι άρρωστες πουτάνες η μαύρη-άντε και άσπρη σαβούρα.
Και πρώτα απ΄όλα....τι θα πει ‘’φεύγουν’’, αφού τους βλέπουμε όλο και πιο πολλούς άσε που ποτέ δεν είδαμε με τα ματάκια μας κανέναν να καταθέτει χαχα... στην τράπεζα. Αηδίες- που θα βρούνε καλλίτερα, οι κωλοφυλλάδες γράφουν...
Πάντως άμα φύγουν, θα είναι γιατί το κυνήγι που επιτέλους γίνεται... το φοβήθηκαν  και ποιές καταθέσεις και ποιές εισφορές ; Στο διάολο... και να δεις όλα θα φτιάξουν.

Και τα Εξάρχεια είναι άδεια, τα πιτσιρίκια τη κάναν έστω 2-3 μέρες, λογικό.
Χαζεύω τους τοίχους μαραμένες αφίσες, καμία ‘’τρέχουσα’’ , ούτε της  ΟΑΚΚΕ -που δεν ξαποσταίνει ποτέ, τίποτε... Κάτι συνθηματάκια παλιά, κάνας σύντροφος ανεξαρτήτως αν είναι, να λεφτερωθεί...τέτοια. Δεκαπενταύγουστος, τι να σου κάνει.
Από τα κλασσικά σε τοίχους, αυτή η ‘’επαναστατική μεταστροφή’’ της αμερικανιάς ‘’είμαστε όλοι Βερολινέζοι’’:
‘’Είμαστε όλοι μετανάστες’’, ουμανιστικό στην ουσία...αλλά μεταξύ μας, ίσως το πιο άμεσο που λέχτηκε , γράφτηκε.
Τόσο γελοία η ξεφτίλα μας.
Δεν τη μπορώ τη ζέστη, πνίγομαι το βράδυ κυρίως
Σαν να μου ξερνάει η άσφαλτος, τα κτίρια, καυτές ριπές...αυτό δεν είναι σημαντικό, το παθαίνω καιρό και περπατάω ακόμη.
Το σημαντικό, είναι το γελοίο που λέγαμε
Έχω γίνει μισάνθρωπος πολύ, δεν έχω καν Μαρίες, Παναγιώτηδες και σια να πάρω ένα κοινωνικό τηλέφωνο, κάτι... και κοιτάω στα φανάρια, μετά ψάχνω τοίχους και ντουβάρια.
Επειδή υπήρξα διαβασμένος ακροαριστερός-αυτό είχαν να το λένε- θα είχα να προσθέσω ( που λέγαμε οι ανίκανοι πολιτευτές στα ακροατήρια των απόντων) κάτι τι ακόμη, στα τεχνοκρατικά του άρθρου που πράγματι είναι ΚΑΙ σε ρόλο ‘’λαγού’’ της αυριανής εξαθλίωσης. Μετά είκοσι χρόνια –τόσο παίρνει-άρα μένουν κάτι λιγότερα από δεκατόσα, θα μετρηθεί η μείωση του μ.ο ζωής. Και θα είναι αρκετά μικρότερη και θα ψιλοσωθεί,  από τις  ‘’παράνομες’’ νοσοκόμες και ‘’νοσηλευτές’’, τη μετάθεση εργασιών που επιταχύνουν άμεσα το βιολογικό τέλος σε ‘’άλλους’’, τους πιο σίγουρους πως θα φωνάξουν όταν σωριαστείς στο δρόμο.
Κάτι τέτοια και άλλα ψιλά
Έτσι νομίζω....