Γεωργία Δρακάκη: "Ύβρις"

Έκανα μαζί του έρωτα

Και πριν το τσιγάρο

Προσέλαβα εργάτες για την ανοικοδόμηση

ενός γιγάντιου Αριθμού 2 στο έξω τείχος της ψυχής

Ατσάλι τους είπα

Και Πέτρα τους είπα

Μα σάρκα μπάζωσαν και αίμα ράντισαν

Γυμνή εγώ

Στα δικά του σεντόνια

Άκουσα τα δικά μου τραγούδια και

Τις δικές μου προτάσεις διάβασα και διάβηκα

Εκπυρσοκροτώντας τη σφαίρα του ονόματός σου

Στον γκρίζο της καρδιάς του δρόμο

Ξανά και ξανά και

ξύπνησα μες στον ιδρώτα των ονείρων του

Κι έβαλα τα χέρια μου στις τσέπες τις δικές του

Να μην μου τα κλέψει ο άνεμος και τα στείλει στο πρόσωπό σου

Τον άφησα να ράψει πάνω στο δέρμα μου το μέλλον του

Και πήρε αμπάριζα η βελόνα λιγάκι παρελθόν

Πέταξε τις κλωστές μέσα στα μάτια μου

Τυφλωμένη, σου λέω, υποταγμένη σε κάποιου δαίμονα βούληση θεία

Άρχισα να γράφω κατά παραγγελία του

Εκεί αυτός να γίνεται η νέα μου η έμπνευση ολοένα

Πηγή: Περιοδικό "Γραφή"