Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

16 Σεπ 2014

Οι πόρτες, IVAN GOLL

Πέρασα μπροστά από τόσες πόρτες 
μέσα στο διάδρομο των χαμένων φόβων και των φυλακισμένων ονείρων
άκουσα πίσω απ' τις πόρτες δέντρα που τα βασάνιζαν
και ποταμούς που προσπαθούσαν να τους δαμάσουν
Πέρασα μπροστά απ' τη χρυσή πόρτα της γνώσης
μπροστά από πόρτες που έκαιγαν και δεν ανοίγαν
μπροστά από πόρτες που κουράστηκαν να μένουν πολύ καιρό κλειστές
κι από άλλες σαν καθρέφτες απ' όπου περνούσαν μόνο οι άγγελοι
Υπάρχει όμως μια πόρτα απλή, δίχως σύρτη ούτε μάνταλο
στο βάθος του διαδρόμου, απέναντι απ' το ρολόι
η πόρτα που οδηγεί πέρα από σένα-
κανένας δεν τη σπρώχνει ποτέ

Ποίημα από την έκδοση "Ποιήματα, 1920-1950",
Επιμέλεια, μετάφραση, σημειώσεις: Ε.Χ.Γονατάς, εκδόσεις Στιγμή, 2003