Όταν ακούμε τη λέξη «βιβλιοθήκη» τι μας έρχεται στο μυαλό; Ατέλειωτα ράφια γεμάτα βιβλία, απόλυτη σιωπή και προσωπικό με ύφος βλοσυρό και με το δάχτυλο μπροστά στο στόμα να μας ζητάει να κάνουμε ησυχία. Σκεφτείτε τώρα μία άλλη εικόνα. Πάλι ένα χώρο γεμάτο βιβλία, όπου παιδιά και μεγάλοι παίζουν μουσική, κατασκευάζουν 3D αντικείμενα και παρακολουθούν κάθε είδους σεμινάρια, ενώ οι ηλικωμένοι κάνουν κούνια και μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν το Facebook, το Twitter και το Skype. Δεν είναι μια μακρινή εικόνα από το μέλλον, είναι η βιβλιοθήκη του σήμερα, η οποία ξεκίνησε από τη μικρή πόλη της Βέροιας για να κατακτήσει όλη την Ελλάδα - και όχι μόνο.
Το 2010 το Ίδρυμα Μελίντα και Μπιλ Γκέιτς -ναι, του γνωστού Γκέιτς!- βράβευσε το όραμα που έχτιζε υπομονετικά επί 25 χρόνια ο τότε διευθυντής της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Βέροιας Γιάννης Τροχόπουλος - και τώρα γενικός διευθυντής του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος - με ένα εκατομμύριο δολάρια. Το μοναδικό παράδειγμα της, το ότι παρουσίασε δηλαδή τις βιβλιοθήκες ως δημόσιους χώρους που προσφέρουν δημιουργικές διεξόδους για όλη τη κοινότητα μέσα από την ανάγνωση, την τεχνολογογία και τη ... φασαρία, δεν ήταν δυνατό να περάσει απαρατήρητο. Σήμερα, τα εγγεγραμμένα μέλη της ανέρχονται σε 30.000, το 61% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες της, ενώ δανείζει 200.000 τεκμήρια ετησίως.
Περισσότερα εδώ
