Σου το λέω ολόχαρη και ολόφωτη
Η γύμνια σου γλύφει τα παιδικά μου μάτια
Και είναι η έκσταση των ευτυχισμένων κυνηγών
Επειδή έκαμαν να βλαστήσει ένα θήραμα διάφανο
Που διαστέλλεται σ' ένα ανθογυάλι χωρίς νερό
Όπως ένας σπόρος στον ίσκιο ενός χαλικιού
Σε βλέπω γυμνή σφυχτόφαντο αραβούργημα
Βελόνα εύπλαστη σε κάθε του ρολογιού περιστροφή
Ο ήλιος απλώνει στη μέρα πέρα ως πέρα
Πλεγμένες ακτίνες των ηδονών μου κοτσίδες.
ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ
Τελευταία ποιήματα του έρωτα, Μτφ. Ελένη Κόλλια
Εκδόσεις Ηριδανός