« Η θάλασσα στα μάτια τους»
Η παράστασή μας χωρίζεται σε δυο
μέρη.
Το
πρώτο μέρος βασίζεται στο έργο των Ρέππα-Παπαθανασίου «Πατρίδες» , που με τη σειρά του βασίστηκε
σε κείμενα Παπαδιαμάντη, Βαλτινού και σε αφηγήσεις προσφύγων και μεταναστών
διαφόρων εποχών, Ελλήνων και ξένων.
Το
δεύτερο μέρος είναι το θεατρικό έργο του Ισπανού Ιγνάθιο δελ Μοράλ «Το βλέμμα
του μελαμψού άντρα», γραμμένο το 1992
και μεταφερμένο για τις ανάγκες της παράστασής μας στη σύγχρονη Ελλάδα.
Παίζουν οι μαθητές:
Αναστασοπούλου Κωνσταντίνα
Βακρινού Κατερίνα
Γαλάνης Παναγιώτης
Δημητρακόπουλος Αποστόλης
Καπασκέλης Γιώργος
Καραμαλέγκου Ελένη
Καραφίλη Δήμητρα
Κοντούλης Αναστάσης
Κοντρολόζου Αρχοντία
Μαλούκος
Αλέξανδρος
Μαργαρίτη Κλεοπάτρα
Μιχαηλίδου Μαρία
Μπίκου
Δήμητρα
Μωραϊτοπούλου Μαρία
Χαϊντούτης
Βάιος
Αφίσα: Βασιλική
Παπαλόη
Βίντεο: Δώρα Νικήτα
Θερμές ευχαριστίες
Στην Έλσα
Πίπα για τη βοήθειά της στις μουσικές και τους φωτισμούς
Στην Ηρώ
Παρδαβέλα για τη βοήθειά της στη δημιουργία
των βιντεοκλίπ
Στον Μάνο
Αλισαβάκη για τη βοήθειά του στην επεξεργασία των βίντεο και για την
βιντεοσκόπηση της παράστασης
Στον Αντρέα
Μποτζάκη για την εκτύπωση της αφίσας
και στο Δήμο
Βύρωνα για την
φιλοξενία του
Μερικές
σκέψεις από τους συντονιστές της παράστασης…
«Εκεί που είναι ο πόνος
κι ο ιδρώτας και τα δάκρυα, εκεί δεν είναι ο άνθρωπος;», λέει, χωρίς να μιλά,
με τα μεγάλα μαύρα μάτια της μόνο, η
Αριάγνη, η ηρωίδα του Στρατή Τσίρκα, στο ομώνυμο έργο του.
Άνθρωποι χωρίς πατρίδα
οι ήρωες της παράστασης, άνθρωποι από κάθε πατρίδα, άνθρωποι με την ελπίδα μιας
νέας πατρίδας που θα τους δεχτεί και θα τους καλωσορίσει… Έχοντας
κοινό τον πόνο, τον ιδρώτα και τα δάκρυα…
Έχοντας κοινή την
αγωνία, την προσδοκία… Φεύγουν, έρχονται… διωγμένοι από τον πόλεμο ή τη φτώχια…
Αποκαλύπτουν το κενό που κρύβεται πίσω από το ανθρωπιστικό προσωπείο των χωρών
υποδοχής και την έκπτωση των αξιών… η
ανθρώπινη ζωή ξεπουλιέται ανάλγητα στα παζάρια των γεωπολιτικών ανταγωνισμών…
Άνθρωποι με τη θάλασσα
στα μάτια τους…
Το νήμα που
συνδέει όλους τους ήρωες της παράστασης είναι η
θάλασσα. Η θάλασσα που υπήρξε από την «αρχή
του κόσμου» ο δρόμος των ανθρώπων. Ο δρόμος για την εξερεύνηση, ο δρόμος για
την αναζήτηση καλύτερης τύχης, ο δρόμος
για τη σωτηρία και την ελευθερία αλλά
και ο δρόμος για την εξορία ή το θάνατο.
Όλοι οι ήρωές μας, από τον «Αμερικάνο» του Παπαδιαμάντη ως
τους σημερινούς πρόσφυγες, διασχίζουν
αυτό το δρόμο. Άλλοι για να φτάσουν στη γη της επαγγελίας, άλλοι για να ζήσουν
μια ανθρώπινη ζωή. Οι πιο τυχεροί από αυτούς θα φτάσουν στο τέλος του ταξιδιού.
Κάποιοι άλλοι θα μείνουν για πάντα στην αγκαλιά της θάλασσας.
