Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

25 Νοε 2016

«Για τη Βούλα Μάστορη» του Μάνου Κοντολέων

«Δεν μπορείς να πετάξεις κρατώντας το κλουβί σου»
Το έργο ενός συγγραφέα αποτιμάται όταν πλέον μπορεί να θεωρηθεί πως έχει περατωθεί. Και η περάτωση ενός συγγραφικού έργου είμαστε βέβαιοι πως συντελείται με το θάνατο του δημιουργού του.
Η Βούλα Μάστορη δεν είναι πλέον ανάμεσά μας. Υπάρχουν όμως τα βιβλία της. Πρέπει να πλησιάζουν τα πενήντα. Το πρώτο κυκλοφόρησε το 1975 και το τελευταίο λιγότερο από δυο μήνες πριν από το θάνατό της. Με λένε Αλέξη – με αυτό τον τίτλο η Βούλα Μάστορη δήλωνε το «παρών» της στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας. Σήμερα το βιβλίο εκείνο δεν κυκλοφορεί, αλλά ο τίτλος του νομίζω πως είναι δηλωτικός για την πορεία της Μάστορη. Μια πορεία που δεν πέρασε απαρατήρητη – καθόλου μάλιστα. Λες και η τριαντάχρονη τότε πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας είχε αποφασίσει να έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανανέωση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους που θα υλοποιηθεί μέσα στη δεκαετία του ’80 και θα ολοκληρωθεί εντός των χρόνων της δεκαετίας του ’90.
Η Βούλα Μάστορη τα τρία περίπου πρώτα χρόνια –από το 1975 έως το 1978– αναζητά τη συγγραφική της ταυτότητα. Θα τη βρει στο βιβλίο Ένα γεμάτο μέλια χεράκι και δεν θα είναι άλλη παρά η καταγραφή των σχέσεων μέσα σε μια οικογένεια. Αυτό το θέμα θα υπάρξει κυρίαρχο και στα επόμενα έργα της, μαζί με την ανίχνευση της γυναικείας ταυτότητας. Οι δυο αυτοί άξονες θα βρουν την πληρότητά τους στην τετραλογία Τ’ αυγουστιάτικο φεγγάρι (1982), Στο γυμνάσιο (1991), Ένα-Ένα-Τέσσερα (1993) και Κάτω απ’ την καρδιά της ( 1995).

Η συνέχεια εδώ