Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

8 Φεβ 2017

Επιστολή 34 Έμιλυ Ντίκινσον προς τον Τζορτζ Γκουλντ, Φεβρουάριος του 1850

Magnum bonum,  τσάτρα—πάτρα, διαβόλια et τριβόλια, et επιστράτευση σε πόλεμουμ, ο άνθρωπος αναμορφώνουμ, η ζωή τέλειουμ, mundum  αλλάζουμ, όλα τα πράγματα πετούμ;

    Κύριε, επιθυμώ μια συνομιλία συναντήστε με την ανατολή, ή το λιόγερμα ή τη νέα σελήνη – το μέρος είναι επουσιώδες. Στα χρυσά, ή στην πορφύρα, ή σε τσουβάλι – αδιαφορώ για την περιβολή. Με σπαθί, ή με πένα, ή με αλέτρι – τα όπλα δεν πιάνουν μία μπροστά στον χειριστή. Με άμαξα, ή με κάρο, ή με τα πόδια, το όχημα χώρια απ' τον άντρα. Με την ψυχή, ή το πνεύμα, ή το σώμα, όλα το ίδιο μου κάνουν. Με οικοδεσπότη ή δίχως, στη λιακάδα ή στην καταιγίδα, στον ουρανό ή στη γη, με κάποιο τρόπο ή με κανένα τρόπο – προτείνω, κύριε, να σας δω.


    Και όχι απλά να δω, μα μια κουβεντούλα, κύριε, ή ένα τετ—α—τετ, μια συνομιλία, μια ανάμιξη αντιθέτων διανοιών είναι αυτό που προτείνω να κάνουμε. Νιώθω κύριε πως θα συμφωνήσουμε. Θα είμαστε ο Δαβίδ και ο Ιωνάθαν, ή ο Δάμων και ο Φιντίας, ή ακόμα καλύτερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Θα συζητήσουμε διεξοδικά αυτά που μάθαμε στις γεωγραφίες μας, κι ακούσαμε από τον άμβωνα, τον τύπο και το Κατηχητικό.


     Αυτή είναι έντονη γλώσσα κύριε, μα παρόλα αυτά αληθινή. Για αυτό ζήτω η Βόρεια Καρολίνα, μιας και βρισκόμαστε σ' αυτό το σημείο.


    Η φιλία μας κύριε, θα αντέξει μέχρι ο ήλιος κι η σελήνη να μην φτάνουν άλλο πια στη χάση τους, μέχρι να δύσουν τα άστρα, και τα θύματα να εγερθούν για να λαμπρύνουν την ύστατη θυσία. Θα είμαστε άμεσοι, εντός εποχής, εκτός εποχής, θα φροντίζουμε, περιποιούμαστε, λατρεύουμε, καταπραΰνουμε, προσέχουμε, υπηρετούμε, αμφιβάλλουμε, απέχουμε, αναμορφώνουμε, ανυψώνουμε, καθοδηγούμε. Όλα τα εκλεκτά πνεύματα όσο μακρινά κι αν είναι, είναι δικά μας, δικά μας δικά τους• υπάρχει ένα ρίγος συμπάθειας – μια κυκλοφορία αμοιβαιότητας – cognationem inter nos!  Είμαι η Ιουδίθ η ηρωίδα των Απόκρυφων, κι εσείς ο ρήτορας της Εφέσου.


    Αυτό το αποκαλούν μεταφορά στη χώρα μας. Μην τη φοβάστε, κύριε, δεν δαγκώνει. Αλλά αν ήταν ο Κάρλο  μου! Ο Σκύλος είναι η ευγενέστερη μορφή Τέχνης, κύριε. Μπορώ να πω με κάθε ασφάλεια η πιο ευγενής – τα δίκια της κυράς του διαφεντεύει – παρόλο που τη ζήση του ξοδεύει – παρόλο που στο θάνατο οδεύει!


    Μα ο κόσμος κοιμάται εν αγνοία και σφάλματι, κύριε, κι εμείς πρέπει να είμαστε κοκόρια που λαλούν, και κορυδαλλοί που κελαηδάνε, κι ένας ανατέλλων ήλιος για να τον ξυπνήσει, αλλιώς θα ξεριζώσουμε την κοινωνία, και θα την φυτέψουμε σε ένα διαφορετικό μέρος. Θα χτίσουμε Πτωχοκομεία, και υπερβατικές Κρατικές Φυλακές, και ικριώματα – μ' ένα φύσημα θα σβήσουμε τον ήλιο, και τη σελήνη, και θα ενθαρρύνουμε τις εφευρέσεις. Το Άλφα θα φιλήσει το Ωμέγα – έφιπποι θα ανέβουμε το λόφο της δόξας – Αλληλούια, χαιρετήστε όλοι!
   
                                                                                                          Αληθινά δική σας,
                                                                                                                              Σ.

Μετάφραση: Φρόσω Μαντά