Αλλάζω
κορδέλα στην παλιά γραφομηχανή
και
το βλέμμα μου συναντά την αρετή της περισπωμένης.
Τι
στοργικά σκεπάζει τις λέξεις…
Τρυφερά
πάνω απ΄ τα γράμματα,
Τα
αγαπά, τα νοιάζεται, τα συντροφεύει…
Ωσάν
ομπρέλα προστασίας τα στέργει
απ' τις
υγρές σταγόνες της βροχής…
Ταξιδεύει
και πετά
Ταξιδεύει
και αγαπά
Εγκολπώνοντας
καρτερικά
το
αληθινό νόημα της αγκαλιάς!