Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

17 Ιουν 2017

Βασίλης Λεβαντίδης, Περισπωμένη

Αλλάζω κορδέλα στην παλιά γραφομηχανή
και το βλέμμα μου συναντά την αρετή της περισπωμένης.

Τι στοργικά σκεπάζει τις λέξεις…
Τρυφερά πάνω απ΄ τα γράμματα,
Τα αγαπά, τα νοιάζεται, τα συντροφεύει…

Ωσάν ομπρέλα προστασίας τα στέργει 
απ' τις υγρές σταγόνες της βροχής…

Ταξιδεύει και πετά
Ταξιδεύει και αγαπά

Εγκολπώνοντας καρτερικά
το αληθινό νόημα της αγκαλιάς!