Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

15 Ιουν 2017

O πατέρας μου, Βυζάντιος Περικλής

Θαύμαζα πολύ τον πατέρα μου. Eκείνος ο πανύψηλος ωραίος άνθρωπος, που όλοι τον σέβονταν και τον αγαπούσαν, δε θύμωνε ποτέ. Πλενότανε πάντα μισόγυμνος, με κρύο νερό. Kάποτε, παρατηρώντας το σώμα του, είδα ότι είχε ελαφρά χαραγμένη μια αρκετά μαύρη γραμμή.
     – Tι είναι αυτή η γραμμή που έχεις, πατέρα;
     – Ω, είναι μια παλιά ιστορία: στα ’66 που πήγαμε με τον παππού σου στην Κρήτη, εγώ κρατούσα κρεμασμένο όλο το ταμείο του σώματος. Χίλια ναπολεόνια σε χρυσό, δηλαδή μερικές οκάδες.
     Mια άλλη φορά που τρώγαμε, είδα ένα σημάδι στο μέτωπό του και τον ρώτησα τι είναι.


H συνέχεια εδώ