Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

16 Ιαν 2018

Χειμερινόν, Γεωργία Δεληγιαννοπούλου

Η ζωή της μικρή
Μιας μέρας δρόμος
Ψηφίδες υδρατμών και έρωτα
Το βράδυ πάγωσε
Το πρωί είχε λιώσει

Από πολύ κοντά κοιτάζοντας είχε ένα νόημα ποιητικό
Στο μακρύ βλέμμα απλώς άσπρο χιόνι έμοιαζε σε λευκό  ακέραιο
Για άλλη εποχή

Αν είχε άρωμα το πήρε το άνθος του γιαλού
Αν είχε ήχο  η γριά σημύδα
Αν αύριο το ανελέητο τώρα

Κι έγινε για τα μελλούμενα η ύπαρξη της ένας μύθος
Να κατευνάζει τον  τρόμο του σκότους
Και το αναίτιο της ομορφιάς