Έχεις καντήλια για χέρια
Ακούγονται ανυπόφοροι
στεναγμοί
Κυρίως πάνω στις γέφυρες.
Εκεί, που κανένα κορίτσια
δεν κυρίεψε,
ακριβώς εκεί, που ψάχνεις
τους συγγενείς σου.
Όταν πρωτοπήγαμε να
κοιμηθούμε,
διηγηθήκαμε από ένα
παραμύθι.
Για μια παραμόρφωση ενός
λουλουδιού
-το δικό σου-
για ένα περπάτημα
σίγουρο,
από μένα.
Αφύλακτες διαβάσεις
Το νοσοκομειακό έχει πάνω
του,
ένα περίεργο σχήμα
Οι θείοι φορούν ριγωτές
γραβάτες
Όλοι συμφωνούν:
‘’Καλλίτερα, έτσι’’.
Πικρά στόματα
Άδεια κουτάκια
Η γλώσσα μνήμα,
σαν πεδίο μάχης.
Αφύλακτες διαβάσεις
Κοιμόμαστε μόνον με
ηλιόφωτο,
σαν άρρωστοι ή σαν
φαντάροι.
Κολλήσαμε βράδυ ολόκληρο,
στη λάσπη του πεδίου
μάχης.
Μ΄έναν φόβο επανάληψης.
