1.
Παράτησε τον άντρα σε ένα δωμάτιο μόνο του
Ένα δωμάτιο που το έφτιαξε όπως θέλει
Για να μπείτε μαζί μια μέρα
Συμπεριφέρσου σαν να μην έχει συμβεί τίποτα ποτέ στον άντρα
Σαν από το δωμάτιο να μην έφυγε ποτέ κανείς
Μόνο το κάποτε μέγεθός του
Το μέγεθος αυτό λοιπόν η γυναίκα το βρίσκει
Και η γυναίκα σαν
τσόφλι το ανοίγει
Αρπάζοντας τον άντρα από όλες του τις άκρες,
Και η γυναίκα -γυναικεία- το ορίζει
Ο άντρας μόνο προσπαθεί να το διευκρινίσει
Μουδιασμένος
Αποκομμένος
Από τους παλιούς χειρισμούς του
Άσκοπα ενημερωμένος
Αποσυνθετικός
Για να μάθει να σκοπεύει
Ο άντρας σημαδεύεται διαρκώς στα μάτια
Λοιπόν, υπάρχει
Ένας χρησμός πολύ παλιός, που λέει κάπου
Πως αποκλείεται έτσι να γνωρίζει, τι σκοπεύει πραγματικά.
2.
Και ξέρεις τώρα,
Και τώρα ξέρεις ότι οι άνθρωποι δεν έρχονται έτσι
Ούτε ανοίγουν πια οι ζωές των ανθρώπων
Και από σκιές μείνανε μονάχα οι απομιμήσεις,
Και θαυμαστά έργα που θα μπορούσαμε
Ίσως να ήμασταν και εμείς
Αν δεν αγαπούσαμε τόσο τα θαυμαστά μας έργα
Και τώρα ξέρεις, ναι, μάλλον ξέρεις τι να κάνεις
Μα δεν υπάρχει πια
Κανένας εντελώς λόγος.
