«Βία» ονομάστηκε η αιματηρή εμφύλια σύρραξη στην Κολομβία,
κατά την περίοδο από το 1945 έως το 1965[1] περίπου, της οποίας το αρχικό αίτιο
υπήρξε η ριζοσπαστικοποίηση του κομματικού διπολισμού μεταξύ των δύο
παραδοσιακών αστικών κομμάτων –Συντηρητικών (Conservadores) και Φιλελεύθερων
(Liberales)– η οποία ωστόσο κλιμακώθηκε με τη δολοφονία του λαοφιλή
φιλελεύθερου ηγέτη Ελιέσερ Γκαϊτάν (την 9η Απριλίου του 1948) και τον τρόμο τής
κολομβιανής ελίτ για μία γενικευμένη κινητοποίηση των φτωχών λαϊκών μαζών
εξαιτίας της.
Το τίμημα της «Βίας» το πλήρωσαν τελικά εις ολόκληρο οι
φτωχές αγροτικές μάζες της Κολομβίας: λίγοι μόνο θάνατοι προήλθαν από μετωπικές
συγκρούσεις μεταξύ των δύο –υποτιθέμενα– αντίπαλων μερών. Οι περισσότεροι
υπήρξαν το αποτέλεσμα άνανδρων σφαγών αμάχων, εκατέρωθεν. Γνωρίζουμε σήμερα ότι
ο τυπικός νεκρός λόγω της «Βίας» υπήρξε άνδρας (με μία πιθανότητα 80%), άμαχος
μάλλον παρά ένοπλος, αγρότης μάλλον παρά κάτοικος πόλης, και φτωχός μάλλον παρά
πλούσιος.
Η συνέχεια εδώ
