Διάττων Αβρός - Ως Ενδεχόμενο

Χλωμός, σκυφτός στο γραφείο, γράφω τη μοναξιά μου.

Μάτια μου, εσείς πότε επιτέλους θα χαρείτε;
Σαν κρεμασμένη στο στήθος η αθώα καρδιά μου
και αιωρείται!
Άνθρωποι πάλι μακριά σας, πάλι μοναχός μου.
Φθονώ το χαμόγελο που για πρόφαση έχετε.
Πέστε μου, μόνο, μήπως ήρθε το τέλος του κόσμου;
Ω, ενδέχεται!

                                                                 Ιούλης 1986


Πηγή: Λογοτεχνικοί Περίπατοι (Διάττων Αβρός)