Όταν ήμουν μικρή, στην εφηβεία, νόμιζα ότι είχα διαφορετικό σώμα, επειδή όλα πάνω μου άλλαζαν συνεχώς, άλλαζαν και αυξάνονταν. Αυτή την εικόνα για το σώμα μου την έχω ακόμα και σήμερα, ακόμα και αν αυτό δεν αλλάζει πια επειδή μεγάλωσα. Το σώμα μου αλλάζει ανάλογα με τον τρόπο που το βλέπουν οι άλλοι. Τα σώματά μου, έχω πράγματι πολλά, αλλάζουν ανάλογα με τον τρόπο που τα βλέπουν οι άλλοι.
Τα μαλλιά είναι σημαντικά. Από τα μαλλιά καταλαβαίνουμε ποιες είμαστε. Από τα μαλλιά βλέπουμε επίσης ποιοι είναι οι άλλοι. Τα καστανά σγουρά μαλλιά μου με τοποθετούν στη Γερμανία πάντα μαζί με τους ξένους, προκαλούν φόβο. Τα ίσιωσα. Μαζί με τις μπούκλες μου έχασα κι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Έγινα κομψή, θα έλεγα ακόμα και όμορφη.
Το σώμα των Αραβισσών γυναικών βρίσκεται, τόσο στον αραβικό όσο και στο δυτικό δημόσιο χώρο, πάντα μόνο του: Αυτό το σώμα είναι ναρκοπέδιο συνδηλώσεων, μια επιφάνια προβολής φαντασιώσεων και προκαταλήψεων, κατηγοριών και εξευτελισμών. Το γυναικείο αραβικό σώμα μπορεί να χάνει παντού, να παραβιάζει κώδικες, μέχρι τελικά να παραβιαστεί και το ίδιο.
Η συνέχεια εδώ
