Ήμουνα στην Ομόνοια. Πηγαίνω και πίνω καφέ εκεί που κάθονται οι πρόσφυγες και μετανάστες. Συνήθως –όχι πάντα- είμαι ο μόνος Έλληνας ανάμεσα τους. Παίρνω ένα καφέ από τον «Γρηγόρη» της πλατείας και αράζω δίπλα σε ανθρώπους από την Αλγερία, την Συρία και το Αφγανιστάν. Μια φορά είχα δει στο αναψυκτήριο της γνωστής αλυσίδας τέτοιων μαγαζιών την Πάολα Ρεβενιώτη μαζί με το σκυλάκι της. Η αλήθεια είναι πως ήθελα να την ρωτήσω κάποια πράγματα. Ντράπηκα και έμεινα τελικά στην θέση μου ανάμεσα στους ξένους. Ας επιστρέψω στην μέρα για την οποία θέλω να μιλήσω. Είχε έρθει ένας Έλληνας ευειδής και κάθισε δίπλα μου. Πιάσαμε να μιλάμε πολύ εύκολα. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να μάθω το όνομά του. Το κρύο διαπερνούσε το σχεδόν άυλο σώμα του. Ήταν πολύ κομψός, μ’ έναν τρόπο πηγαίο. Καθόλου επιτηδευμένο. Τόσο πολύ ευγενής στις κινήσεις του κεφαλιού και των ποδιών του, τις αιωρήσεις των χεριών του, όσο να ενσταλάζει στους άλλους γύρω του την πεποίθηση πως δεν είχε σάρκα. Οι πάντες τον έβλεπαν με δέος. Ήταν φτιαγμένος από ηρεμία, εχεφροσύνη και μειλιχιότητα. Στα μάτια του είχε εμφωλεύσει η λυγμική κατανόηση της σκοτεινής πλευράς των ανθρώπων. Την φωτεινή τους πλευρά την κατέχουμε όλοι σαν αυτονόητη. Αρνιόμαστε με ευθυνοφοβία να ανοίξουμε διάλογο με τον σκιώδη εαυτό μας. Τον απωθούμε τόσο βαθιά στο ασυνείδητό μας, που μόνο ανεπαίσθητα νιώθουμε την όχληση της ύπαρξης του. Ο κομψός τύπος για τον οποίο γράφω ήξερε για τον άνθρωπο ότι ήταν άνθρωπος. Ήτανε τόσο μακριά απ’ τον κόσμο, κατανοούσε τα πράγματα πέρα απ’ το καλό και το κακό (είναι μια παρατήρηση που κάνω πολύ συχνά για τους δημιουργούς και τους διανοούμενους. Πιστεύω πως πρόκειται για κοινό γνώρισμα σε όλους τους) . Έβλεπε μόνο ενέργεια. Ήτανε καλλιτέχνης. Ασχολιόταν με τη ζωγραφική, την γλυπτική και τον κινηματογράφο. Φουλάρι στο λαιμό και παράξενα δερμάτινα μυτερά παπούτσια. Δεν ξέρω αν έχουν κάποια ειδική ονομασία. Είχε ένα ολόκληρο πακέτο από χειρόγραφες σελίδες στην τσάντα του. Ήτανε το σενάριο και οι οδηγίες για την ταινία που ετοίμαζε. Μια ταινία για τους ζητιάνους της Αθήνας και τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν για να κερδίσουν τη συμπόνια και το ευρώ του άλλου.
Η συνέχεια εδώ
