Ένθερμη νύχτα που φλέγεσαι από αστραπές, πέταξε
πάνω απ' αυτούς τους λόφους που σε προσμένουν και προσδοκούν
την καταιγίδα: θέλει χρόνο πολύ για να σε γνωρίσουμε,
όμως τώρα εκείνες προσφέρονται στο θεό
που σε καθοδηγεί. Ιδού λοιπόν, η θάλασσα που εξεγείρεται
και το φεγγάρι τώρα βάζει τη σφραγίδα του στα κύματα.
Είμαι παραδομένος σ' αυτό τον ίλιγγο της προσμονής, είμαι
αυτός ο στοχασμός που πάνω του η νύχτα αργοπορεί να πάρει
φωτιά, έχω το πρόσωπο
το θυελλώδες της στιγμής που πλησιάζει, προσδοκά και
επιβάλλεται.
Ποίημα δημοσιευμένο στο περ. αΠέριΤΤονΝ, τ. 1,
μτφρ.: Αγγελική Πορτοκάλογλου, Μαρία Κουμπούρα, Μάριος
Ηλιάννης, Λαγουδέρα 2008
