Μπείτε στο πνεύμα, χαρίστε βιβλία...

http://www.biblionet.gr

Νιόβη Ιωάννου, Και σώπασαν

τώρα τα ονόματα
έγιναν μια απλή υπενθύμιση
πως τίποτα δεν μένει το ίδιο
όμως εγώ θυμόμουν τα παλιά σου μάτια
γεμάτα ήλιο και λευκά αγριολούλουδα
την πόλη που ερχόταν απ' τη θάλασσα
σέρνοντας την ψυχή της
στα σοκάκια
την ορχήστρα που έπαιζε στη  μεγάλη πλατεία
και γύρω της τα παιδιά
άνοιγαν τα χέρια τους και πετούσαν
εκείνο το βουβό παραθυρόφυλλο
- θυμόμουν -
που έκλεινε απ' έξω το φεγγάρι
και την κουρτίνα που κυμάτιζε ελαφρά
σαν ιστορία
εσένα κι εμένα
που κοιταζόμαστε στη βιτρίνα του φαρμακείου
και γελούσαμε δαγκώνοντας την ίδια σοκολάτα
κι ο Μήτσος ο τρελός
πήγαινε και ερχότανε ξηλώνοντας τα δόντια του
ώσπου να βγαίνουν αθώες οι λέξεις
απόψε δεν έχει σημασία η ώρα
κι ας δυναμώνει η βροχή
απόψε θέλω να ρωτήσω τα χρόνια
κοιτάζοντας το κάστρο που ανάβει και σβήνει
για τις μορφές μας που έγειραν στο μέλλον
και σώπασαν

Aπό τη συλλογή Πορτατίφ, 2019

Η ενιαία τιμή ενδυναμώνει και προστατεύει την αγορά του βιβλίου

Εντυ­πω­σια­κά ήταν τα απο­τε­λέ­σμα­τα της ανε­ξάρ­τη­της έρευ­νας που διε­νερ­γή­θη­κε για λο­γα­ρια­σμό της Γερ­μα­νι­κής Ένω­σης Εκ­δο­τών και Βι­βλιο­πω­λών (Börsenverein des Deutschen Buchhandels). Η εν λό­γω έρευ­να ως στό­χο εί­χε να διε­ρευ­νή­σει αφε­νός, τον αντί­κτυ­πο του γερ­μα­νι­κού συ­στή­μα­τος της ενιαί­ας τι­μής του βι­βλί­ου στην αγο­ρά και αφε­τέ­ρου, τη συμ­βα­τό­τη­τά του με την ευ­ρω­παϊ­κή νο­μο­θε­σία, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας ως βά­ση τα πλέ­ον πρό­σφα­τα και πλή­ρη δε­δο­μέ­να.

Σύμ­φω­να με τον Alexander Skipis, διευ­θύ­νο­ντα σύμ­βου­λο της Γερ­μα­νι­κής Ένω­σης Εκ­δο­τών και Βι­βλιο­πω­λών, τα ευ­ρή­μα­τα της έρευ­νας κα­τα­δει­κνύ­ουν ότι το σύ­στη­μα της ενιαί­ας τι­μής όχι μό­νο προ­στα­τεύ­ει το βι­βλίο, ει­δι­κά στο πλαί­σιο των σύγ­χρο­νων συν­θη­κών αγο­ράς, αλ­λά εί­ναι και πλή­ρως συμ­βα­τό με το ευ­ρω­παϊ­κό δί­καιο. Εί­ναι ένας από τους λό­γους για τους οποί­ους η Γερ­μα­νία κα­θιε­ρώ­θη­κε ως πρό­τυ­πο σε διε­θνές επί­πε­δο, δια­τη­ρώ­ντας στα­θε­ρά τη δεύ­τε­ρη θέ­ση στην πα­γκό­σμια αγο­ρά βι­βλί­ου.

Την ερευ­νη­τι­κή ομά­δα που εκ­πό­νη­σε την έρευ­να, συ­γκρό­τη­σαν οι­κο­νο­μο­λό­γοι και νο­μι­κοί, οι οποί­οι προ­έρ­χο­νταν από το Πα­νε­πι­στή­μιο Justus Liebig του Γκί­σεν και από το Ιν­στι­τού­το Εται­ρι­κού και Εμπο­ρι­κού Δι­καί­ου του Πα­νε­πι­στη­μί­ου του Όσ­να­μπρουκ. Τα απο­τε­λέ­σμα­τα της έρευ­νας πα­ρου­σιά­στη­καν στο Βε­ρο­λί­νο στις 8 Νο­εμ­βρί­ου 2019.

Σύμ­φω­να με τον κα­θη­γη­τή Georg Götz του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Justus Liebig του Γκί­σεν, από οι­κο­νο­μι­κής άπο­ψης τα ευ­ρή­μα­τα της έρευ­νας, συ­νο­ψί­ζο­νται στα εξής:

Η συνέχεια εδώ

Ο Αριστοτέλης, η μεγαλοπρέπεια, η νέμεσις, η αξιοπρέπεια, η αιδώς, η χαριτολογία και η ειλικρίνεια ως ζητήματα της κοινωνίας

Συνεχίζοντας τη διερεύνηση των εννοιών που αποδίδουν ηθικό περιεχόμενο στην ανθρώπινη συμπεριφορά ο Αριστοτέλης θα αναφερθεί στη μεγαλοπρέπεια: «Η μεγαλοπρέπεια […] είναι μεσότητα ανάμεσα στην ξιπασιά και τη μικροπρέπεια· και έχει να κάνει με δαπάνες που σχετίζονται με το πρεπούμενο» (1192a 26.1 και 1192b 26.1). 

Η διαχείριση του χρήματος που ξεπερνά τα όρια της μεσότητας αντιβαίνοντας το πρέπον αποδίδει ηθικούς χαρακτηρισμούς καταδεικνύοντας την επίδειξη, που εκλαμβάνεται ως ξιπασιά: «Όποιος, λοιπόν, δαπανά χρήματα εκεί που δεν πρέπει, είναι ξιπασμένος· παράδειγμα: αν κάποιος κάνει το τραπέζι σε φίλους του συνδαιτυμόνες σαν να είχε γάμο και σαν να ήταν αυτοί οι καλεσμένοι του, τούτος είναι ξιπασμένος (με άλλα λόγια, ο ξιπασμένος έχει την τάση να επιδεικνύει τα λεφτά του σε λάθος ώρα)» (1192b 26.1).

Η συνέχεια εδώ

Τα όνειρα και η σύγχρονη νευροεπιστήμη

Στα χρόνια που ακολούθησαν, παρατηρήθηκε μια βαθμιαία μετατόπιση του ενδιαφέροντος και απομάκρυνση από τις δύο αρχικές απόψεις που ο Freud υποστήριζε με θέρμη, οι οποίες αφορούσαν αφενός στη λειτουργία του ονείρου ως μέσου εκπλήρωσης επιθυμιών και αφετέρου στην υπεροχή του λανθάνοντος περιεχομένου του. Η άποψη που τείνει να επικρατήσει τονίζει ιδιαίτερα το νόημα που έχουν τα όνειρα, τη συνάφεια που υπάρχει μεταξύ έκδηλου και λανθάνοντος περιεχομένου και τη θέση του ονείρου ως μέρους της συνολικής αναλυτικής σχέσης. Οι αλλαγές αυτές συνάδουν με τις σύγχρονες απόψεις της νευροφυσιολογίας, τις σχετικές με τα όνειρα. 

Η συνέχεια εδώ

Χρόνης Μίσσιος: Είναι επιτακτική η ανάγκη της συνεργασίας

Ζούμε σ’ ένα σύστημα ανήθικο, παράλογο, αφύσικο και παραπλανητικό" ο Χρόνης Μίσσιος, σ' αυτό το δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, συμμετέχοντας στην Έρευνα για την Κρίση, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι "για πρώτη φορά, ίσως, στην ιστορία του κόσμου, είναι τόσο επιτακτική η ανάγκη της συνεργασίας των λαών σ’ ένα παγκόσμιο κίνημα, το οποίο θα φέρει την αλλαγή" και πως "δεν αρκεί, απλώς, να θέλουμε μια άλλη ζωή, πρέπει να την κατακτήσουμε!".

Η συνέχεια εδώ 

Στην όχθη της λιμνοθάλασσας.

I

Εκεί,
στη λιμνοθάλασσα
των αναπάντητων ερωτημάτων,
πετώ ένα βοτσαλάκι,
να ταράξω
της σκέψης τα νερά,
ν’ αναδεύσω
σκόρπια γεγονότα,
συνέχεια ψάχνοντας
στην ασυνέχεια
που μας χαρακτηρίζει.

Σκέψεις
πυκνές και βαρυσήμαντες,
από το λήθαργο να βγουν
και την ανεμελιά,
να δώσουν το παρόν
όπως αρμόζει
σε δύσκολους καιρούς
γεμάτους από φάκες
και σκοτεινά αδιέξοδα.

ΙΙ

Γνωρίζω τον κίνδυνο,
σαν σπας
το νόμο της αδράνειας,
σαν ξετυλίγεις το κουβάρι
και ξεκινάς τη συγγραφή
κακοτράχαλων διαδρομών.

Φαντάσματα του παρελθόντος,
του μέλλοντος αρπαχτικά
θα συναντήσεις,
μα μη λακίσεις,
πέτα μια πέτρα αιχμηρή.
Ρίξε με δύναμη
και παρατήρησε.
Πως σβήνουν
σ’ ομόκεντρους, μικρούς
κυματισμούς,
αφήνοντας
γαλάζιο και γαλήνη,
νέους ορίζοντες κι ουρανούς
να ταξιδέψεις.

Το είδωλο μονάχα
μη λαβώσεις,
σαν βρει το θάρρος να φανεί.
Κομμάτι δικό σου είναι,
σάρκα απ’ την σάρκα σου
κι ας είναι μια σκιά,
παιχνίδι του φωτός
με τα νερά.

Στα μάτια του
και στην καρδιά
κάτι από σένα κρύβει.
Στιγμές,
πρόσωπα,
αισθήματα,
χρώματα
και μουσικές
μιας κρουαζιέρας
που από χρόνια έχει συμβεί
μα ξεχαστεί
συνάμα.

Λάθη και πειρασμοί
αγκαλιασμένοι,
την κατανόηση ζητούν
και την αποδοχή,
καλώντας σε,
το πρώτο βήμα
για τη λύτρωση να κάνεις.
Μια θέση ζητούν κι αυτά
πλάι σε άσπρα σύννεφα,
σε όνειρα και γλάρους
που κράτησες για συντροφιά
στους κύκλος της ζωής.

III

Εκεί,
στη λιμνοθάλασσα
των αναπάντητων ερωτημάτων,
πέτα ένα βοτσαλάκι,
να ταράξεις
της σκέψης τα νερά.

Μη φοβηθείς στο τι θα βρεις,
μη ξεχαστείς,
εσύ βαδίζεις στη στεριά.

Καλή αναζήτηση.

Γαληνός – Για την αποφυγή της λύπης

Το χαμένο έργο “Περί αλυπίας” του Γαληνού ανακαλύφθηκε τυχαία το 2005 στη Θεσσαλονίκη. Το χειρόγραφο βρέθηκε στη Μονή Βλατάδων από τον νεαρό Γάλλο ερευνητή Antoine Pietrobelli, που έτυχε να εργάζεται εκεί.

Το θέμα του Γαληνού είναι η αποφυγή της θλίψης με τη βοήθεια της φιλοσοφίας.

H συνέχεια εδώ

Stan Getz - Keep me in your heart

Keep Me In Your Heart, το πέμπτο κομμάτι του άλμπουμ με

τίτλο Voices του Αμερικάνου
Σαξοφωνίστα Stan Getz.
Ηχογραφήθηκε 2 και 8 Δεκεμβρίου του 1966.
Κυκλοφόρησε το 1967.

Ύφος κομματιού και άλμπουμ: Jazz 

Πηγή:  Rhythmic Horizons

Λογική: Ο Νόμος της Μη Αντίφασης

Χωρίς τη λογική, ο συλλογισμός είναι άχρηστος.

Μ’ αυτή, μπορείς να κερδίσεις σε διαμάχες και να αποξενώσεις πλήθη.

Ας ξεκινήσουμε με ένα κλασικό ανέκδοτο που βασίζεται στην Αριστοτελική λογική.

Ένας ραβίνος προεδρεύει σε μια δίκη στο χωριό του. Ο Σμούελ σηκώνεται και απευθύνεται στο δικαστήριο, λέγοντας: «Ραβίνε, ο Ιτζάκ περνά τα πρόβατά του από τη γη μου κάθε μέρα και καταστρέφει τα σπαρτά μου. Είναι δική μου η γη. Δεν είναι δίκαιο».

Η συνέχεια εδώ 

Έλια Οικονομίδου, Σημειώσεις για ένα ποίημα που δεν γράφτηκε ποτέ

Θα ήθελα να είχα γράψει
αντί για θάλασσες και πορτρέτα χωρίς όνομα
για δυο φυλλαράκια αβύσσου
που μέσα τους φως σπαρταράει
που στην προέκτασή τους γεννιέται καλοκαίρι
Για σένα θα ήθελα να είχα μιλήσει
να σε περιγράψω απλά χωρίς χάρισμα
με το βαθύ τρόπο του νερού
Να τινάξω απ’ τους ώμους μου τις ανήμερες πόλεις
του ονείρου και της μνήμης
Ν’ αφήσω τις λέξεις μου
μαγνητισμένες απ’ το ασύμμετρο παρόν
να αιωρούνται σε άγνωστες δύσεις
Να γεμίζω διαρκώς ανάμεσά τους κενά με πράξεις παλίρροιας
Πότε-πότε μες απ’ τα σκόρπια χαρτιά μου να προβάλλει
ένας ασύντακτος ήλιος

Aπό τη συλλογή Κήπος οριστικά, 2018