11 Δεκ 2019
9 Δεκ 2019
Νιόβη Ιωάννου, Και σώπασαν
τώρα τα ονόματα
έγιναν μια απλή υπενθύμιση
πως τίποτα δεν μένει το ίδιο
όμως εγώ θυμόμουν τα παλιά σου μάτια
γεμάτα ήλιο και λευκά αγριολούλουδα
την πόλη που ερχόταν απ' τη θάλασσα
σέρνοντας την ψυχή της
στα σοκάκια
την ορχήστρα που έπαιζε στη μεγάλη πλατεία
και γύρω της τα παιδιά
άνοιγαν τα χέρια τους και πετούσαν
εκείνο το βουβό παραθυρόφυλλο
- θυμόμουν -
που έκλεινε απ' έξω το φεγγάρι
και την κουρτίνα που κυμάτιζε ελαφρά
σαν ιστορία
εσένα κι εμένα
που κοιταζόμαστε στη βιτρίνα του φαρμακείου
και γελούσαμε δαγκώνοντας την ίδια σοκολάτα
κι ο Μήτσος ο τρελός
πήγαινε και ερχότανε ξηλώνοντας τα δόντια του
ώσπου να βγαίνουν αθώες οι λέξεις
απόψε δεν έχει σημασία η ώρα
κι ας δυναμώνει η βροχή
απόψε θέλω να ρωτήσω τα χρόνια
κοιτάζοντας το κάστρο που ανάβει και σβήνει
για τις μορφές μας που έγειραν στο μέλλον
και σώπασαν
Aπό τη συλλογή Πορτατίφ, 2019
έγιναν μια απλή υπενθύμιση
πως τίποτα δεν μένει το ίδιο
όμως εγώ θυμόμουν τα παλιά σου μάτια
γεμάτα ήλιο και λευκά αγριολούλουδα
την πόλη που ερχόταν απ' τη θάλασσα
σέρνοντας την ψυχή της
στα σοκάκια
την ορχήστρα που έπαιζε στη μεγάλη πλατεία
και γύρω της τα παιδιά
άνοιγαν τα χέρια τους και πετούσαν
εκείνο το βουβό παραθυρόφυλλο
- θυμόμουν -
που έκλεινε απ' έξω το φεγγάρι
και την κουρτίνα που κυμάτιζε ελαφρά
σαν ιστορία
εσένα κι εμένα
που κοιταζόμαστε στη βιτρίνα του φαρμακείου
και γελούσαμε δαγκώνοντας την ίδια σοκολάτα
κι ο Μήτσος ο τρελός
πήγαινε και ερχότανε ξηλώνοντας τα δόντια του
ώσπου να βγαίνουν αθώες οι λέξεις
απόψε δεν έχει σημασία η ώρα
κι ας δυναμώνει η βροχή
απόψε θέλω να ρωτήσω τα χρόνια
κοιτάζοντας το κάστρο που ανάβει και σβήνει
για τις μορφές μας που έγειραν στο μέλλον
και σώπασαν
Aπό τη συλλογή Πορτατίφ, 2019
7 Δεκ 2019
Η ενιαία τιμή ενδυναμώνει και προστατεύει την αγορά του βιβλίου
Εντυπωσιακά ήταν τα αποτελέσματα της ανεξάρτητης έρευνας που διενεργήθηκε για λογαριασμό της Γερμανικής Ένωσης Εκδοτών και Βιβλιοπωλών (Börsenverein des Deutschen Buchhandels). Η εν λόγω έρευνα ως στόχο είχε να διερευνήσει αφενός, τον αντίκτυπο του γερμανικού συστήματος της ενιαίας τιμής του βιβλίου στην αγορά και αφετέρου, τη συμβατότητά του με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, χρησιμοποιώντας ως βάση τα πλέον πρόσφατα και πλήρη δεδομένα.
Σύμφωνα με τον Alexander Skipis, διευθύνοντα σύμβουλο της Γερμανικής Ένωσης Εκδοτών και Βιβλιοπωλών, τα ευρήματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι το σύστημα της ενιαίας τιμής όχι μόνο προστατεύει το βιβλίο, ειδικά στο πλαίσιο των σύγχρονων συνθηκών αγοράς, αλλά είναι και πλήρως συμβατό με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η Γερμανία καθιερώθηκε ως πρότυπο σε διεθνές επίπεδο, διατηρώντας σταθερά τη δεύτερη θέση στην παγκόσμια αγορά βιβλίου.
Την ερευνητική ομάδα που εκπόνησε την έρευνα, συγκρότησαν οικονομολόγοι και νομικοί, οι οποίοι προέρχονταν από το Πανεπιστήμιο Justus Liebig του Γκίσεν και από το Ινστιτούτο Εταιρικού και Εμπορικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Όσναμπρουκ. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στο Βερολίνο στις 8 Νοεμβρίου 2019.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Georg Götz του Πανεπιστημίου Justus Liebig του Γκίσεν, από οικονομικής άποψης τα ευρήματα της έρευνας, συνοψίζονται στα εξής:
5 Δεκ 2019
Ο Αριστοτέλης, η μεγαλοπρέπεια, η νέμεσις, η αξιοπρέπεια, η αιδώς, η χαριτολογία και η ειλικρίνεια ως ζητήματα της κοινωνίας
Συνεχίζοντας
τη διερεύνηση των εννοιών που αποδίδουν ηθικό περιεχόμενο στην
ανθρώπινη συμπεριφορά ο Αριστοτέλης θα αναφερθεί στη μεγαλοπρέπεια: «Η
μεγαλοπρέπεια […] είναι μεσότητα ανάμεσα στην ξιπασιά και τη
μικροπρέπεια· και έχει να κάνει με δαπάνες που σχετίζονται με το
πρεπούμενο» (1192a 26.1 και 1192b 26.1).
Η
διαχείριση του χρήματος που ξεπερνά τα όρια της μεσότητας αντιβαίνοντας
το πρέπον αποδίδει ηθικούς χαρακτηρισμούς καταδεικνύοντας την επίδειξη,
που εκλαμβάνεται ως ξιπασιά: «Όποιος, λοιπόν, δαπανά χρήματα εκεί που
δεν πρέπει, είναι ξιπασμένος· παράδειγμα: αν κάποιος κάνει το τραπέζι σε
φίλους του συνδαιτυμόνες σαν να είχε γάμο και σαν να ήταν αυτοί οι
καλεσμένοι του, τούτος είναι ξιπασμένος (με άλλα λόγια, ο ξιπασμένος
έχει την τάση να επιδεικνύει τα λεφτά του σε λάθος ώρα)» (1192b 26.1).
Η συνέχεια εδώ
3 Δεκ 2019
Τα όνειρα και η σύγχρονη νευροεπιστήμη
Στα
χρόνια που ακολούθησαν, παρατηρήθηκε μια βαθμιαία μετατόπιση του ενδιαφέροντος
και απομάκρυνση από τις δύο αρχικές απόψεις που ο Freud υποστήριζε με θέρμη, οι οποίες αφορούσαν αφενός στη λειτουργία του ονείρου ως μέσου
εκπλήρωσης επιθυμιών και αφετέρου στην υπεροχή
του λανθάνοντος περιεχομένου του. Η άποψη που τείνει να επικρατήσει τονίζει
ιδιαίτερα το νόημα που έχουν τα
όνειρα, τη συνάφεια που υπάρχει μεταξύ έκδηλου και λανθάνοντος περιεχομένου και
τη θέση του ονείρου ως μέρους της συνολικής αναλυτικής σχέσης. Οι αλλαγές αυτές
συνάδουν με τις σύγχρονες απόψεις της νευροφυσιολογίας, τις σχετικές με τα
όνειρα.
Η συνέχεια εδώ
Η συνέχεια εδώ
1 Δεκ 2019
Χρόνης Μίσσιος: Είναι επιτακτική η ανάγκη της συνεργασίας
Ζούμε σ’ ένα σύστημα ανήθικο, παράλογο, αφύσικο και παραπλανητικό" ο Χρόνης Μίσσιος, σ' αυτό το δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, συμμετέχοντας στην Έρευνα για την Κρίση, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι "για
πρώτη φορά, ίσως, στην ιστορία του κόσμου, είναι τόσο επιτακτική η
ανάγκη της συνεργασίας των λαών σ’ ένα παγκόσμιο κίνημα, το οποίο θα
φέρει την αλλαγή" και πως "δεν αρκεί, απλώς, να θέλουμε μια άλλη ζωή, πρέπει να την κατακτήσουμε!".
Η συνέχεια εδώ
Η συνέχεια εδώ
29 Νοε 2019
Στην όχθη της λιμνοθάλασσας.
I
Εκεί,
στη λιμνοθάλασσα
των αναπάντητων ερωτημάτων,
πετώ ένα βοτσαλάκι,
να ταράξω
της σκέψης τα νερά,
ν’ αναδεύσω
σκόρπια γεγονότα,
συνέχεια ψάχνοντας
στην ασυνέχεια
που μας χαρακτηρίζει.
Σκέψεις
πυκνές και βαρυσήμαντες,
από το λήθαργο να βγουν
και την ανεμελιά,
να δώσουν το παρόν
όπως αρμόζει
σε δύσκολους καιρούς
γεμάτους από φάκες
και σκοτεινά αδιέξοδα.
ΙΙ
Γνωρίζω τον κίνδυνο,
σαν σπας
το νόμο της αδράνειας,
σαν ξετυλίγεις το κουβάρι
και ξεκινάς τη συγγραφή
κακοτράχαλων διαδρομών.
Φαντάσματα του παρελθόντος,
του μέλλοντος αρπαχτικά
θα συναντήσεις,
μα μη λακίσεις,
πέτα μια πέτρα αιχμηρή.
Ρίξε με δύναμη
και παρατήρησε.
Πως σβήνουν
σ’ ομόκεντρους, μικρούς
κυματισμούς,
αφήνοντας
γαλάζιο και γαλήνη,
νέους ορίζοντες κι ουρανούς
να ταξιδέψεις.
Το είδωλο μονάχα
μη λαβώσεις,
σαν βρει το θάρρος να φανεί.
Κομμάτι δικό σου είναι,
σάρκα απ’ την σάρκα σου
κι ας είναι μια σκιά,
παιχνίδι του φωτός
με τα νερά.
Στα μάτια του
και στην καρδιά
κάτι από σένα κρύβει.
Στιγμές,
πρόσωπα,
αισθήματα,
χρώματα
και μουσικές
μιας κρουαζιέρας
που από χρόνια έχει συμβεί
μα ξεχαστεί
συνάμα.
Λάθη και πειρασμοί
αγκαλιασμένοι,
την κατανόηση ζητούν
και την αποδοχή,
καλώντας σε,
το πρώτο βήμα
για τη λύτρωση να κάνεις.
Μια θέση ζητούν κι αυτά
πλάι σε άσπρα σύννεφα,
σε όνειρα και γλάρους
που κράτησες για συντροφιά
στους κύκλος της ζωής.
III
Εκεί,
στη λιμνοθάλασσα
των αναπάντητων ερωτημάτων,
πέτα ένα βοτσαλάκι,
να ταράξεις
της σκέψης τα νερά.
Μη φοβηθείς στο τι θα βρεις,
μη ξεχαστείς,
εσύ βαδίζεις στη στεριά.
Καλή αναζήτηση.
Εκεί,
στη λιμνοθάλασσα
των αναπάντητων ερωτημάτων,
πετώ ένα βοτσαλάκι,
να ταράξω
της σκέψης τα νερά,
ν’ αναδεύσω
σκόρπια γεγονότα,
συνέχεια ψάχνοντας
στην ασυνέχεια
που μας χαρακτηρίζει.
Σκέψεις
πυκνές και βαρυσήμαντες,
από το λήθαργο να βγουν
και την ανεμελιά,
να δώσουν το παρόν
όπως αρμόζει
σε δύσκολους καιρούς
γεμάτους από φάκες
και σκοτεινά αδιέξοδα.
ΙΙ
Γνωρίζω τον κίνδυνο,
σαν σπας
το νόμο της αδράνειας,
σαν ξετυλίγεις το κουβάρι
και ξεκινάς τη συγγραφή
κακοτράχαλων διαδρομών.
Φαντάσματα του παρελθόντος,
του μέλλοντος αρπαχτικά
θα συναντήσεις,
μα μη λακίσεις,
πέτα μια πέτρα αιχμηρή.
Ρίξε με δύναμη
και παρατήρησε.
Πως σβήνουν
σ’ ομόκεντρους, μικρούς
κυματισμούς,
αφήνοντας
γαλάζιο και γαλήνη,
νέους ορίζοντες κι ουρανούς
να ταξιδέψεις.
Το είδωλο μονάχα
μη λαβώσεις,
σαν βρει το θάρρος να φανεί.
Κομμάτι δικό σου είναι,
σάρκα απ’ την σάρκα σου
κι ας είναι μια σκιά,
παιχνίδι του φωτός
με τα νερά.
Στα μάτια του
και στην καρδιά
κάτι από σένα κρύβει.
Στιγμές,
πρόσωπα,
αισθήματα,
χρώματα
και μουσικές
μιας κρουαζιέρας
που από χρόνια έχει συμβεί
μα ξεχαστεί
συνάμα.
Λάθη και πειρασμοί
αγκαλιασμένοι,
την κατανόηση ζητούν
και την αποδοχή,
καλώντας σε,
το πρώτο βήμα
για τη λύτρωση να κάνεις.
Μια θέση ζητούν κι αυτά
πλάι σε άσπρα σύννεφα,
σε όνειρα και γλάρους
που κράτησες για συντροφιά
στους κύκλος της ζωής.
III
Εκεί,
στη λιμνοθάλασσα
των αναπάντητων ερωτημάτων,
πέτα ένα βοτσαλάκι,
να ταράξεις
της σκέψης τα νερά.
Μη φοβηθείς στο τι θα βρεις,
μη ξεχαστείς,
εσύ βαδίζεις στη στεριά.
Καλή αναζήτηση.
27 Νοε 2019
Γαληνός – Για την αποφυγή της λύπης
Το χαμένο έργο “Περί αλυπίας” του Γαληνού ανακαλύφθηκε τυχαία το 2005 στη Θεσσαλονίκη. Το χειρόγραφο βρέθηκε στη Μονή Βλατάδων από τον νεαρό Γάλλο ερευνητή Antoine Pietrobelli, που έτυχε να εργάζεται εκεί.
Το θέμα του Γαληνού είναι η αποφυγή της θλίψης με τη βοήθεια της φιλοσοφίας.
H συνέχεια εδώ
25 Νοε 2019
Stan Getz - Keep me in your heart
Keep Me In Your Heart, το πέμπτο κομμάτι του άλμπουμ με
τίτλο Voices του Αμερικάνου
Σαξοφωνίστα Stan Getz.
Ηχογραφήθηκε 2 και 8 Δεκεμβρίου του 1966.
Κυκλοφόρησε το 1967.
Ύφος κομματιού και άλμπουμ: Jazz
Πηγή: Rhythmic Horizons
23 Νοε 2019
Λογική: Ο Νόμος της Μη Αντίφασης
Χωρίς τη λογική, ο συλλογισμός είναι
άχρηστος.
Η συνέχεια εδώ
Μ’ αυτή, μπορείς να κερδίσεις σε διαμάχες
και να αποξενώσεις πλήθη.
Ας
ξεκινήσουμε με ένα κλασικό ανέκδοτο που βασίζεται στην Αριστοτελική λογική.
Ένας
ραβίνος προεδρεύει σε μια δίκη στο χωριό του. Ο Σμούελ σηκώνεται και
απευθύνεται στο δικαστήριο, λέγοντας: «Ραβίνε, ο Ιτζάκ περνά τα πρόβατά του από
τη γη μου κάθε μέρα και καταστρέφει τα σπαρτά μου. Είναι δική μου η γη. Δεν
είναι δίκαιο».Η συνέχεια εδώ
21 Νοε 2019
Έλια Οικονομίδου, Σημειώσεις για ένα ποίημα που δεν γράφτηκε ποτέ
Θα ήθελα να είχα γράψει
αντί για θάλασσες και πορτρέτα χωρίς όνομα
για δυο φυλλαράκια αβύσσου
που μέσα τους φως σπαρταράει
που στην προέκτασή τους γεννιέται καλοκαίρι
Για σένα θα ήθελα να είχα μιλήσει
να σε περιγράψω απλά χωρίς χάρισμα
με το βαθύ τρόπο του νερού
Να τινάξω απ’ τους ώμους μου τις ανήμερες πόλεις
του ονείρου και της μνήμης
Ν’ αφήσω τις λέξεις μου
μαγνητισμένες απ’ το ασύμμετρο παρόν
να αιωρούνται σε άγνωστες δύσεις
Να γεμίζω διαρκώς ανάμεσά τους κενά με πράξεις παλίρροιας
Πότε-πότε μες απ’ τα σκόρπια χαρτιά μου να προβάλλει
ένας ασύντακτος ήλιος
Aπό τη συλλογή Κήπος οριστικά, 2018
αντί για θάλασσες και πορτρέτα χωρίς όνομα
για δυο φυλλαράκια αβύσσου
που μέσα τους φως σπαρταράει
που στην προέκτασή τους γεννιέται καλοκαίρι
Για σένα θα ήθελα να είχα μιλήσει
να σε περιγράψω απλά χωρίς χάρισμα
με το βαθύ τρόπο του νερού
Να τινάξω απ’ τους ώμους μου τις ανήμερες πόλεις
του ονείρου και της μνήμης
Ν’ αφήσω τις λέξεις μου
μαγνητισμένες απ’ το ασύμμετρο παρόν
να αιωρούνται σε άγνωστες δύσεις
Να γεμίζω διαρκώς ανάμεσά τους κενά με πράξεις παλίρροιας
Πότε-πότε μες απ’ τα σκόρπια χαρτιά μου να προβάλλει
ένας ασύντακτος ήλιος
Aπό τη συλλογή Κήπος οριστικά, 2018
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)