Η φιλοξενία με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου

 

Σε αυτή την προχριστιανική εποχή, η φιλοξενία αναφέρεται σχεδόν αποκλειστικά σε ανθρώπους, δεν νοείται ως φιλανθρωπία και δε ρυθμίζεται από τον πλούτο την ισχύ, τη θεία εύνοια και την κοινωνική διάκριση […] Είναι ένα ιερό έθιμο με ισχύ νόμου το οποίο όχι μόνο αφορούσε όλους αλλά οποιαδήποτε παράλειψη ή παραβίασή του συνεπαγόταν την ύβρι. 

Η συνέχεια εδώ 

Κορνήλιος Καστοριάδης, Παγκόσμια δημοκρατική αναγέννηση ή κάποια εφιαλτική ουτοπία

 

Ελευθεροτυπία, 30 Δεκεμβρίου 1997

Η τελευταία δημόσια παρέμβαση του Κορνήλιου Καστοριάδη στην Πράγα, στη συνάντηση  Forum 2000 (4-6 Σεπτεμβρίου 1997).

Οι οργανωτές του “Forum 2000”, πολύ σωστά, αν και το πρόβλημα θα εμφανιζόταν έτσι κι αλλιώς, συμπεριέλαβαν στο πρόγραμμα των συζητήσεών μας το θέμα “αρμονίες, δυσαρμονίες και εντάσεις στον σημερινό κόσμο”. Αυτό ακριβώς πρόκειται να εξετάσουμε εδώ, τώρα.

Η συνέχεια εδώ 

Ἄρις Ἀλεβῖζος, Τὰ διηγήματα τοῦ Τσαϊκόφσκι

 

AΝΙ­ΒΑΣ.­.­.­», ἦ­ταν ἀ­γα­πη­μέ­νη του τη­λε­φω­νι­κὴ προ­τρο­πὴ κά­θε με­ση­μέ­ρι. Ἀν­τὶ γιὰ «ἀ­νέ­βα».

Δού­λευ­ε σὲ με­γά­λο δι­κη­γο­ρι­κὸ γρα­φεῖ­ο ποὺ ἀρ­γὰ τὸ με­ση­μέ­ρι ἐ­ρή­μω­νε. Τό­τε ἀ­κρι­βῶς τη­λε­φω­νοῦ­σε καὶ μὲ πρό­στα­ζε: «Ἀ­νί­βας…»

       Μὲ πε­ρί­με­νε πί­σω ἀ­πὸ τὸ γρα­φεῖ­ο του ὁ ἴ­διος καὶ πά­νω στὸ γρα­φεῖ­ο ἕ­να πο­τή­ρι νε­ρω­μέ­νο —κα­τὰ τὴν ἰ­δι­ο­τρο­πί­α μου— οὐ­ί­σκι. Ὁ ἴ­διος βρι­σκό­ταν στὸ δεύ­τε­ρο, ἔ­λε­γε. Στὸ τρί­το καὶ βά­λε ἦ­ταν.

H συνέχεια εδώ

Θάνος Κανδύλας, Η συνέχεια

 Το ποίημα, υποτίθεται,
Πως τελειώνει ή πως
Κάπου εδώ τελειώνει.

Μα τέλος δεν υπάρχει στα ποιήματα
Καθώς σ' όλον τον κόσμο

Η τελευταία του στροφή
Βουτάει στο κενό
Προς την αρχή και
Πάλι ξετυλίγεται
Σαν φίδι που αναγυρνά
Για να δαγκώσει την ουρά του.

Από τη συλλογή Η ευωδιά των αγρών, 2020

Η συμβολική γλώσσα του ονείρου

Για τον Φρόυντ η συμβολική γλώσσα δεν είναι μια γλώσσα που μπορεί να εκφράσει οποιουδήποτε είδους αίσθημα και σκέψη με έναν ιδιαίτερο τρόπο, αλλά μια γλώσσα που εκφράζει μόνο ορισμένες πρωτογενείς ενστικτώδεις επιθυμίες. Στην τεράστια πλειονότητα τους τα σύμβολα είναι σεξουαλικής φύσης.

 

Η συνέχεια εδώ

Σκέψη, αργή και γρήγορη

 Άνθρωπος. Oρθολογικό όν;

Παραδόξως το Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών 2002 απονεμήθηκε σε έναν ψυχολόγο, τον Daniel Kahneman, ο οποίος, με τον συνεργάτη του Amos Tversky, κατέρριψε το περιβόητο αξίωμα της οικονομικής επιστήμης, ότι τα «οικονομικά όντα» είναι ορθολογικά.
 

Η οικονομική επιστήμη δεν άλλαξε βέβαια έκτοτε. Γεγονός που αφήνει πολλά ερωτηματικά. Δημιουργήθηκε πάντως η «συμπεριφορική οικονομική», η οποία προσπαθεί να διορθώσει και να συμπληρώσει πολλά από τα λαθεμένα συμπεράσματα της ορθόδοξης οικονομίας, κυρίως στον χώρο της οικονομικής πολιτικής.

H συνέχεια εδώ

Olivier Ker Ourio - Kossassa

 

 Kossassa, το πρώτο τραγούδι του άλμπουμ με τίτλο Singular Insularity του Γάλλου μουσικού Olivier Ker Ourio.
Κυκλοφόρησε 31 Ιανουαρίου του 2020.

Ύφος: Jazz.

 

Πηγή: Rhythmic Horizons

Eπιστήμη και ψευδοεπιστήμη (μέρος πρώτο) του Rory Coker

 O ασφαλέστερος τρόπος να διακρίνουμε κάτι πλαστό είναι να γνωρίζουμε όσο περισσότερα γίνεται για το γνήσιο — στην περίπτωση αυτή, την ίδια την επιστήμη. Aυτό δεν σημαίνει απλώς να έχουμε υπ' όψη μας επιστημονικές πληροφορίες (π.χ. την απόσταση της γης από τον ήλιο, την ηλικία της γης ή τις διαφορές μεταξύ θηλαστικών και ερπετών), αλλά να κατανοούμε τη φύση της ίδιας της επιστήμης: το ποια είναι τα κριτήρια για την έγκυρη τεκμηρίωση, πώς σχεδιάζονται πειράματα που έχουν νόημα, πώς σταθμίζονται οι πιθανότητες, πώς ελέγχονται οι υποθέσεις, πώς κατοχυρώνεται μια χρήσιμη θεωρία — τις πολλές δηλαδή πλευρές της επιστημονικής μεθόδου, που επιτρέπουν να συνάγουμε ακριβή, αξιόπιστα και νοήμονα συμπεράσματα για τα φαινόμενα του φυσικού σύμπαντος.

H συνέχεια εδώ 

Ιωάννης Τσιουράκης, Κόκκινα φώτα

 Κόκκινα τα φώτα που ξεχωρίζουν
- όταν έχουν οι δρόμοι πάψει τις φωνές τους -
απ’ τα έρημα θαρρείς σπίτια
που κρύβουν τη μοναξιά τους
στο φως της μέρας.

Και μαντεύεις τα πεσμένα στο πάτωμα ρούχα
τα ίχνη όζας στο τραπεζάκι
τη μισάνοιχτη πόρτα της ντουλάπας
τα φαντεζί της ρούχα

κι εκείνο που πάντα σου διαφεύγει
είναι τα δάκρυα στο πάτωμα πλάι στα ρούχα
ο πόνος κάτω απ’ τα ίχνη στο τραπεζάκι
η απελπισία
κάτω απ’ τα στρας που λάμπουν στα φώτα.

Κόκκινα τα φώτα που ξεχωρίζουν
όταν νυχτώνει μέσα μας η ανθρωπιά.

Η δύναμη της εκπαίδευσης - Νίκος Τομαράς

Εκδόσεις Πατάκη-Patakis Publishers

Ζητήσαμε από συγγραφείς, εκπαιδευτικούς και ψυχολόγους να μας πουν μια μικρή ιστορία που να δείχνει την δύναμη της εκπαίδευσης, πώς δηλαδή ένα παιδί μεταμορφώθηκε και έκανε το θαύμα χάρη στην εκπαίδευση, σε ένα βιβλίο ή σε έναν δάσκαλο.

Ο Νίκος Τομαράς, ειδικός εκπαιδευτικός, συγγραφέας και σύμβουλος-θεραπευτής, μας είπε:

«Η εκπαίδευση είναι συνυφασμένη με την κίνηση, όπως και η ίδια η ζωή άλλωστε, και κανείς δεν μπορεί να παραμείνει ουδέτερος σε αυτό που κινείται. Μέσα από την εκπαιδευτική μου εμπειρία βλέπω τους μαθητές μου και τους γονείς τους να ακολουθούν το μονοπάτι της εξέλιξης, της διερεύνησης, του προβληματισμού και της αμφισβήτησης. Με τη βοήθειά της λύνουν γόρδιους δεσμούς, ομφαλοσκοπούν, αλλάζουν, δημιουργούν και πετυχαίνουν στόχους. Επιλέγουν δρόμους λιγότερο ταξιδεμένους».

Βρείτε το βιβλίο του Νίκου Τομαρά «Μαθησιακές δυσκολίες ή σύμπτωμα: Από τις ισότιμες ευκαιρίες στην εκπαίδευση σε μια συμπεριληπτική κοινωνία» εδώ: patakis.gr/bkm/12421

Ἀντώνης Ἀντωνάκος, Στὶς καλαμιές

 

ΕΚΕΙΝΗ ἡ αἴ­θου­σα τῆς τρί­της γυ­μνα­σί­ου ἦ­ταν σὰ θερ­μο­κή­πιο. Γε­μά­τη τζα­μα­ρί­ες. Κά­τι κουρ­τί­νες σχι­σμέ­νες κρέ­μον­ταν στὰ πα­ρά­θυ­ρα. Ὁ ἥ­λιος μᾶς χτυ­ποῦ­σε γιὰ τὰ κα­λά, γύ­ρω ἀ­π’ τὸ κτί­ριο ὑ­ψώ­νον­ταν λεῦ­κες μὲ ξε­φλου­δι­σμέ­νους κορ­μούς. Τρυ­πη­μέ­νες ἀ­π’ τὰ σύρ­μα­τα τῆς πε­ρί­φρα­ξης. Τὸ προ­αύ­λιο ἦ­ταν γε­μά­το πέ­τρες καὶ χαλί­κια. Σὲ μίαν ἄ­κρη ὑ­πῆρ­χαν κα­μέ­να ξύ­λα. Τὸ βρά­δυ κά­ποι­οι πη­δοῦ­σαν τὸ φρά­χτη κι ἀ­νά­βα­νε φω­τι­ὲς γιὰ νὰ ζε­στα­θοῦ­νε. Ἔ­ξω ἀ­π’ τὸ σχο­λεῖ­ο ἦ­ταν ἀ­κό­μη χω­ρά­φια μὲ κα­πνά.

Η συνέχεια εδώ