Η απενεχοποίηση των θυμάτων σεξουαλικής βίας

Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο στάθηκαν οι πρόσφατες απόψεις ότι: «προκάλεσαν το βιασμό τους ή συναίνεσαν στον βιασμό τους» που ακούστηκαν στα ΜΜΕ, σχετικά με την ευθύνη που φέρουν τα θύματα βιασμού.

Αντιπροσωπεύουν άραγε αυτές οι δηλώσεις μόνο τον άνθρωπο που τις εξέφρασε; Δυστυχώς όχι.

Η συνέχεια εδώ 

Η θεωρία των αντιθέτων του Σωκράτη

 Καθώς ο Φαίδων και η συνοδεία του περνούν μέσα στο δεσμωτήριο, ο Σωκράτης ανακάθεται και για ν’ ανακουφιστεί τρίβει τα σκέλια του. Ώ πόσο παράξενο φαίνεται αυτό πού οι άνθρωποι ονομάζουν ευχαρίστηση, από τη φύση του πόσο στενά είναι δεμένο μ’ αυτό πού θεωρείται αντίθετό του, το δυσάρεστο (Φαίδων, 60 b). Χωρίς ν’ αγνοεί την αντίθεση και τη διαφορά ανάμεσα στο ηδύ και το λυπηρό, αυτός επιθυμεί να εξηγήσει τη διάστασή τους σαν συγγένεια και όχι σαν αποξένωση. Ενάντια για την τρεχούμενη γνώμη (πού βλέπει τη μέρα και τη νύχτα, τη ζωή και τον θάνατο, το όμορφο και το άσκημο), ουσιαστικά συνυπάρχουν και συμφύονται. Όποιος θέλει το ένα, είναι αναγκασμένος να το κατακτήσει στο σφιχταγκάλιασμά του με το άλλο (δει λαμβάνειν και το έτερον), σάμπως να είναι δεμένα αναμεταξύ τους (ώσπερ εκ μιας κορυφής συνημμένοι δύ’ όντε).

Η συνέχεια εδώ 

Jean Tirole – Η αγορά και άλλοι τρόποι διαχείρισης της σπανιότητας

 

Παρ’ ότι ο αέρας, το νερό σ’ ένα ρυάκι ή η θέα ενός τοπίου μπορούν να καταναλωθούν από κάποιον άνθρωπο χωρίς να παρεμποδίζονται οι άλλοι να επωφεληθούν επίσης από αυτά, τα περισσότερα αγαθά σπανίζουν. Η κατανάλωσή τους από έναν αποκλείει την κατανάλωσή τους από κάποιον άλλο.

Η συνέχεια εδώ 

Παντελής Θαλασσινός - Δόξα Δεκέμβρη μήνα

 

Δόξα Δεκέμβρη μήνα

Στολίζω δέντρο με τα χιόνια του χριστού
Τραπέζι στρώνω με τα δώρα του χειμώνα
Εσύ το φωσ ενόσ ορίζοντα κλειστού
Που το φορώ του ταξιδιού μου αρραβώνα

Ανάβω φώτα και λαμπιόνια ζωηρά
Και μεσ στη φλόγα τησ γιορτήσ κεράκι λιώνω
Φωτογραφίζω αναμνήσεισ στη σειρά
Να σε θυμάμαι όσο λείπω ένα χρόνο

Παραμονή πρωτοχρονιάσ θα σε φιλήσω
Και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ' αφήσω
Καθώσ αργά θα ξετυλίγεισ τον καιρό σου
Σαν παραμύθι να με βλέπεισ στ' όνειρό σου

Ζυμώνω δώδεκα χριστόψωμα ζεστά
Με τησ αγάπησ τη μαγιά και άσπρο αλεύρι
Να τα μοιράσεισ σε παιδάκια γελαστά
Να' χουν να λένε για τη δόξα του δεκέμβρη

Παραμονή πρωτοχρονιάσ θα σε φιλήσω
Και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ' αφήσω
Καθώσ αργά θα ξετυλίγεισ τον καιρό σου
Σαν παραμύθι να με βλέπεισ στ' όνειρό σου