Κορονοϊός: Πιθανές οι ψυχιατρικές διαταραχές για όσους ανάρρωσαν

Άγχος, αϋπνία, κατάθλιψη και μετατραυματικό στρες μπορεί να παρουσιάσουν όσοι νοσηλεύτηκαν για τον νέο κορονοϊό, σύμφωνα με μελέτη ιταλικού νοσοκομείου.

Οι άνθρωποι που ανέρρωσαν από κορονοϊό μπορεί να υποφέρουν από ψυχιατρικές διαταραχές, όπως μετατραυματικό στρες, άγχος, αϋπνία και κατάθλιψη, σύμφωνα με μελέτη που διενήργησε το νοσοκομείο Σαν Ραφαέλε του Μιλάνου.

Η έρευνα αυτή έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς από τους 420 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με τον ιό παρουσιάζουν τουλάχιστον μία από αυτές τις διαταραχές, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης τους όταν έπασχαν από Covid-19. Οι ασθενείς, 265 άνδρες και 137 γυναίκες, εξετάστηκαν έναν μήνα αφού είχαν λάβει θεραπεία στο νοσοκομείο.

«Κατέστη αμέσως σαφές ότι η λοίμωξη που τους προσκάλεσε η ασθένεια θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις και σε ψυχιατρικό επίπεδο», είπε ο καθηγητής Φραντσέκο Μπενεντέτι, ο επικεφαλής της Μονάδας Ερευνών Ψυχιατρικής και Κλινικής Ψυχοβιολογίας στο νοσοκομείο Σαν Ραφαέλε.

Η συνέχεια εδώ

Charles Bukowski, Ο ήχος των ανθρώπινων ζωών

παράξενη ζεστασιά, ζεστά και κρύα θηλυκά,
είμαι καλός στον έρωτα, όμως ο έρωτας δεν είναι μόνο
σεξ. οι περισσότερες γυναίκες που έχω γνωρίσει
είναι φιλόδοξες, κι εμένα μου αρέσει να τεμπελιάζω σε
μεγάλα αναπαυτικά μαξιλάρια στις 3
το απόγευμα, μου αρέσει να χαζεύω τον ήλιο
ανάμεσα απʼ τα φύλλα κάποιου δένδρου
καθώς ο κόσμος εκεί έξω κρατιέται
μακριά μου, το ξέρω πολύ καλά, όλες αυτές οι
βρόμικες σελίδες, και μου αρέσει να τεμπελιάζω
με την κοιλιά μου προς το ταβάνι αφού κάνουμε έρωτα
όλα να ρέουν προς τα μέσα:
είναι τόσο εύκολο να είσαι χαλαρός – αρκεί να το αφήσεις να συμβεί,
μόνο αυτό χρειάζεται.
αλλά το θηλυκό είναι παράξενο, είναι πολύ
φιλόδοξο – να πάρει! δεν μπορώ να κοιμάμαι όλη τη μέρα!
το μόνο που κάνουμε είναι να τρώμε! να κάνουμε έρωτα! να κοιμόμαστε! να τρώμε! να κάνουμε έρωτα!

αγαπητή μου, λέω, υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω αυτή τη στιγμή
που μαζεύουν τομάτες, μαρούλια, ακόμα και βαμβάκι,
υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που πεθαίνουν κάτω απʼ τον ήλιο,
υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που πεθαίνουν σε εργοστάσια
για το τίποτα, για πενταροδεκάρες
μπορώ να ακούσω τον ήχο των ανθρώπινων ζωών να θρυμματίζονται…
δεν ξέρεις πόσο τυχεροί
είμαστε…

όμως εσύ τα κατάφερες, μου λέει,
τα ποιήματά σου…

η αγάπη μου σηκώνεται από το κρεβάτι.
την ακούω στο διπλανό δωμάτιο.
η γραφομηχανή δουλεύει.

δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η προσπάθεια και η
ενέργεια
έχουν καμία σχέση
με τη δημιουργία.

υπόθέτω ότι σε θέματα όπως η πολιτική, η ιατρική,
η ιστορία και η θρησκεία
κάνουν επίσης
λάθος.

γυρίζω την κοιλιά μου από την άλλη μεριά και κοιμάμαι
με τον πισινό μου προς το ταβάνι έτσι για αλλαγή.

μετάφραση: Νίκος Αδαμόπουλος

Kenny Drew - Walkin-Talkin

Walkin' Talkin, το ένατο κομμάτι του άλμπουμ με τίτλο Talkin' & Walkin' του Αμερικάνου

Προσθήκη λεζάντας

μουσικού Kenny Drew.

Ηχογραφήθηκε Δεκέμβριο του 1955.

Κυκλοφόρησε το 1956.

Ύφος: Jazz.

Πηγή: http://rhythmichorizons.blogspot.com/

Το ιδεώδες της αθηναϊκής δημοκρατίας

Το αθηναϊκό ιδεώδες κανένας άλλος δεν το παρουσίασε με ευγλωττία πιο μεγαλειώδη και πιο δυνατή από τον Θουκυδίδη. Ο ιστορικός προσέχει καλά να μη μιλήσει για λογαριασμό του· Έτσι, αυτό το θαυμάσιο σχόλιο, […] το αποδίδει […] στον Περικλή.

Επιφορτισμένος να εκφωνήσει τον επιτάφιο των πολεμιστών που πέθαναν για την πατρίδα, ο ρήτορας δηλώνει ότι, χωρίς να χρονοτριβήσει στον έπαινο όλων εκείνων που, στο παρελθόν ή στο παρόν, συνέβαλαν στο μεγαλείο της Αθήνας, θα εξετάσει τους θεσμούς και τα ήθη που συνιστούν τη βασική αιτία της δύναμης και της ευημερίας της.

Η συνέχεια εδώ: https://axia-logou.blogspot.com/2014/04/blog-post_26.html

Ο παιδαγωγός σου δεν μπορεί να είναι άλλο από ελευθερωτής σου (Νίτσε – Ο Σοπενχάουερ ως παιδαγωγός)

Ο ταξιδευτής εκείνος, που είχε δει πολλές χώρες και λαούς και κάμποσες ηπείρους, και τον ρώτησαν ποια ιδιότητα των ανθρώπων συνάντησε παντού, έλεγε: «έχουν μια κλίση στην οκνηρία». Σε μερικούς θα φανεί ότι θα μιλούσε σωστότερα και πιο έγκυρα αν έλεγε: «είναι όλοι δειλοί». Κρύβονται κάτω από ήθη και απόψεις.

Κατά βάθος, κάθε άνθρωπος ξέρει καλά πως βρίσκεται στον κόσμο για μία φορά και μόνο, ως κάτι μοναδικό, και πως καμιά άλλη τόσο παράξενη σύμπτωση δε θα συνταιριάξει, για δεύτερη φορά, μια τόσο θαυμάσια πολλαπλότητα σε ενότητα, όπως είναι αυτός: το ξέρει αυτό, αλλά το κρύβει σαν μια κακή συνείδηση – για ποιο λόγο; Από φόβο μπρος στον γείτονα, ο οποίος απαιτεί τη σύμβαση, τη στιγμή που και ο ίδιος καλύπτεται με αυτή.

Η συνέχεια εδώ https://antikleidi.com/2018/03/03/nietche_sopenhaouer_pedagogos/

Γιώργος Παναγιωτίδης, Νυχθημερόν

Σβήνει μία ημέρα σ’ έναν τόπο
και μία άλλη ξεπηδά σε νέο μέρος.
Ίδια είναι παντού η νύχτα
αλλά ο καθένας ζει τη δική του.
Ούτε η ημέρα αγωνιά
για τον ερχομό της νύχτας
ούτε η νύχτα υπάρχει
γιατί σκέφτεται την ημέρα.
Στην ανυπαρξία της νύχτας
βρίσκεται η πραγματική ημέρα
μα η νύχτα προέρχεται
από την προσκόλληση του νου
στον πόνο του θανάτου, στην αγωνία
δηλαδή της άγνωστης ημέρας.


Aπό τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα 2005-2015

Οικόπεδο στον ουρανό, Γεωργία Δεληγιαννοπούλου

Δάσος των Ψυχών , Πάρνηθα, έργο του Σπύρου Ντασιώτη

Υπήρξε ένας καιρός βεβαίως που ο ουρανός γαλουχούσε το ποίημα. Τώρα που μαγαρίστηκαν κι οι πτήσεις , ο ουρανός τεμαχίζεται και τον πουλάν οι εργολάβοι με υπεραξία.

Μετά φτύνουν στο χώμα  και πάνε στο εργοτάξιο.

Οικόπεδο  ο ουρανός λοιπόν

Αλλ’ όχι σαν το δικό σου κύριε Χρήστο

πατέρα που δεν σ’ είχα.

Πάντοτε ακτήμων  και άτεκνος εσύ καυχιόσουν, τι να τα κάνεις τα υπάρχοντα,  έχεις αγοράσει οικόπεδο στον ουρανό.

Που να ξέραν  οι αχρείοι πως τα πετούμενά σου λόγια έχουν κατοικηθεί εκεί ψηλά από φωλιές αγνών ψυχών

Κι ότι αυτοί εμπορεύονται αργό τον άδειο θάνατό τους μόνο...

Το διασημότερο παράδειγμα αμοραλιστικού ρεαλισμού

Το πιο διάσημο ίσως παράδειγμα στην Ιστορία είναι ο διάλογος των Αθηναίων με τους κατατροπωμένους Μηλίους – διάλογο τον οποίο ο Guthrie ονομάζει «το διασημότερο παράδειγμα αμοραλιστικού ρεαλισμού» (Guthrie 1971: 85). Οι Αθηναίοι ενώ διαπραγματεύονται τους όρους παράδοσης, απευθύνονται στους Μηλίους σε σχετικό σημείο, με τον ακόλουθο τρόπο (Θουκυδίδου, Ιστορία, Ε 89, 105):

Η συνέχεια εδώhttps://axia-logou.blogspot.com/2014/07/blog-post_22.html

Ο Στωικισμός σήμερα

Οι καιροί αλλάζουν συνεχώς. Οικολογική κρίση, πόλεμοι, μεταναστευτικό, τεχνητή νοημοσύνη, πανδημίες είναι ζητήματα που αφορούν ολόκληρο τον πλανήτη. Ποια είναι, όμως, η θέση του σημερινού ανθρώπου μέσα στον κόσμο; Τι σημαίνει να χάνει κάποιος την «κανονικότητά» του και πώς μπορεί να κρατηθεί ήρεμος και ατάραχος; Ο Στωικισμός έχει τις απαντήσεις (σε αυτό οφείλεται άλλωστε και η αναβίωσή του τα τελευταία χρόνια) για όποιον μπορεί να ακολουθήσει τις συμβουλές του:

Η συνέχεια εδώ:https://www.philenews.com/f-me-apopsi/paremvaseis-ston-f/article/912540/o-stoikismos-simera

Γιώργος Θ. Γιαννόπουλος, Η βάρκα

Τώρα που σου γνέφει
ο θάνατος
άσε με να σου μιλώ
για την αγάπη

Να θυμηθείς τον κήπο
με τα ρόδα
τις πασχαλιές
μιας ασπρόμαυρης
άνοιξης

Άσε με να σου μιλώ
για το ποτάμι
και το γαλάζιο
της χαράς
κι ένα κορίτσι
που λάτρευε το σώμα μου

Άσε με να σου μιλώ
για το βλέμμα των ανθρώπων
που σπάζει τη σιωπή
και πάτημα
στο αναπόδραστο

Άσε με να σου μιλώ
πώς σκάει η θάλασσα
και κατέρχεται
με τον χαρμόσυνο
όλεθρο

Άσε με να σου μιλώ
για τα παιδιά
μιας άδειας μήτρας
για την αγάπη
για το κορμί
του άντρα

Άσε με να σου μιλώ
για το τρυφερό
της σάρκας
στη σκιά
των άλλων
για τη βάρκα
που θάχει
κύματα
το χώμα

Aπό τη συλλογή Λόγια θανάτου και αγάπης, 2015

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΛΙΟΝΗΣ

Ἀστείαν ἀληθῶς ἰδέαν συνέλαβε πρωίαν τινὰ Κυριακῆς ὁ Τοῦρκος κατὴς ἐν Ἄρτῃ, ὅστις ἀφοῦ ἠθῴωσε πανδήμως καὶ σκανδαλωδῶς δύο ὁμοεθνεῖς του, ἀπαγαγόντας ἄκουσαν Ἑλληνίδα κόρην ἐκ τῶν παρακειμένων χωρίων, ἀπῆλθεν ὡς καλὸς μουσουλμάνος νὰ πάρῃ ἀμπτέστι*, πρὸς ἁγνισμὸν καὶ ἀπολύμανσιν.

Ὁ ἄξιος Τοῦρκος δικαστής, πρὸς ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς ὑφ᾽ ὧν ἐκοσμεῖτο, ἦτο δεξιώτατος εἰς τὸ ν᾽ ἀνακαλύπτῃ, πρὸς πρόχειρον δικαιολογίαν τῶν ἀποφάσεών του, πάμπολλα ἐδάφια τοῦ ἱεροῦ νόμου ἀγνοούμενα συνήθως ὑπὸ τῶν ἀμαθεστέρων συναδέλφων του, καὶ δεινὸς εἰς τὸ νὰ ἐκτείνῃ καὶ νὰ συστέλλῃ ἑκάστοτε, ὡς ἔμπειρος σκυτοτόμος, τὸ γράμμα καὶ τὸ πνεῦμα τῶν ἱερῶν ρητῶν. Ἠδύνατο, ἐν ἐλλείψει ἄλλου προτύπου, νὰ χρησιμεύσῃ ὡς ὑπογραμμὸς τῶν νομολόγων καὶ τῶν δικορράφων παντὸς χρόνου καὶ τόπου. Εἶναι ἀληθὲς ὅτι, ὡς εἶχον τότε τὰ πράγματα, τὸ ζήτημα ἦτο πολὺ ἁπλούστερον, ἢ ὅσον σήμερον δύναται νὰ εἶναι, διότι ὁ αὐτὸς ἦτο συνήγορος ἅμα καὶ διαιτητής.

Η συνέχεια εδώ: http://papadiamantis.net/%CE%94%CE%B9%CE%B7%CE%B3%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%A7%CF%81%E1%BF%86%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%9C%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82-1885