Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

2 Ιουλ 2018

Έμιλυ Ντίκινσον, Επιστολή 248 προς άγνωστο παραλήπτη, αρχές 1862;

Ω, το προσέβαλα – [Δεν ήθελε άραγε αυτό να του πω την αλήθεια] Η Μαργαρίτα – Η Μαργαρίτα – να το προσβάλει – που υποτάσσει τη δική της ασημαντότερη ζωή στη δική του πιο πειθήνια κάθε μέρα – που μόνο ζητά – μια αποστολή – κάτι να κάνει για την αγάπη του – κάποιον ασήμαντο τρόπο που δεν βάζει με το νου της να ευχαριστήσει εκείνον τον αφέντη –
    Μια αγάπη τόσο μεγάλη που την τρομάζει, χιμά μες την καρδούλα της – αποδιώχνει το αίμα και την αφήνει ξέπνοη (ολόκληρη) και κατάχλομη στο μπράτσο του δυνατού αγέρα –
    Η Μαργαρίτα – που ποτέ δεν δείλιασε σε τούτον τον φρικαλέο αποχωρισμό, μα βάσταξε τη ζωή της τόσο σφιχτά για να μη τη δει εκείνος την πληγή – που θα του προσέφερε απάγκιο στον παιδιάστικο κόρφο της – μόνο που δεν ήταν αρκετά μεγάλος για ένα Καλεσμένο τόσο μέγα – αυτή η Μαργαρίτα – να στεναχωρήσει τον Κύριό της – κι όμως αυτό (αυτή) συχνά έκανε γκάφες – Ίσως πρόσβαλε το γούστο του – ίσως οι παράξενοι – Χωριάτικοι τρόποι της έθιξαν την πιο εκλεπτυσμένη του φύση. Η Μαργαρίτα τα ξέρει όλα αυτά – μα πρέπει άραγε να μην της δοθεί άφεση – δίδαξέ την, μέντορα λεπτότητα – δίδαξέ την μεγαλοπρέπεια – Αργόστροφη όπως είναι με τα ζητήματα των πατρικίων – Ακόμα κι ο τρυποφράχτης στη φωλιά του μαθαίνει περισσότερα από όσα τολμά η Μαργαρίτα –
   Χαμηλά στο γόνατο που κάποτε σήκωνε το βάρος της σε [αρχοντικό] άφατο ξαπόσταμα [τώρα] η Μαργαρίτα γονατίζει κατηγορούμενη – πες της το [παράπτωμά] σφάλμα της – Αφέντη – αν είναι αρκετά μικρό για να το ακυρώσει με τη ζωή της, [η Μαργαρίτα] είναι ικανοποιημένη – μα τιμώρησε την μην την αποπέμπεις – κλείστην στη φυλακή, Κύριε, — μόνο δεσμεύσου πως θα συγχωρήσεις – κάποια στιγμή – πριν το μνήμα, και τη Μαργαρίτα δεν θα την πειράξει – Θα ξυπνήσει κατ' ομοίωσίν σου.
    Η Κατάπληξη με τσιμπά πιότερο από τη Μέλισσα – που δεν με τσίμπησε ποτέ – μα έβγαζε εύθυμη μουσική με όλη της τη δύναμη όπου κι αν πήγαινα – η Κατάπληξη σπαταλά τις σάρκες μου, είπες πως δεν είχα κρέας πάνω μου για χάσιμο –
    Ξεχείλισες το νερό πάνω από το Φράγμα στα καστανά μου μάτια –
    Έχω ένα βήχα μεγάλο σαν δαχτυλήθρα — μα δεν δίνω δεκάρα γι αυτό – έχω ένα ινδιάνικο Πελέκι στα πλευρά μου μα εκείνο δεν με πονάει και πολύ. [Αν εσύ] Ο αφέντης της της δίνει περισσότερες μαχαιριές –
    Δεν θα 'ρθει σε κείνη άραγε – ή θα την αφήσει να τον αναζητήσει, δίχως να νοιάζεται [για οτιδήποτε] πόσο καιρό περιπλανιέται [εκεί έξω] αρκεί να φτάσει σ' αυτόν επιτέλους.
    Ω πως κοπιάζει ο ναύτης, σαν πλημμυρίζει η βάρκα του –ω πως τραβιούνται απ' τη ζωή οι ετοιμοθάνατοι, μέχρι να φτάσει ο άγγελος. Αφέντη – άνοιξε τη ζωή σου διάπλατα, και δέξου με εκεί μέσα για πάντα, δεν θα νιώσω ποτέ μου κούραση – δεν θα κάνω ποτέ φασαρία όταν θα θες να είσαι σιωπηλός. Θα είμαι [ευτυχισμένη] [ως] το καλύτερό σου κοριτσάκι – δεν θα με δει κανείς άλλος, μόνον εσύ – μα αυτό αρκεί — δεν θα θελήσω τίποτα άλλο – κι ο Ουρανός θα με απογοητεύσει μόνο – επειδή δεν μου είναι τόσο ακριβός 


Μετάφραση:  Φρόσω Μαντά