Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα όχι και πολύ μακρινό δάσος κάτω από μια μεγάλη βελανιδιά, ζούσαν δύο μικρά μανιτάρια.. Ήταν τόσο μικρά, τόσο όμορφα και τόσο αγαπημένα που όλο το δάσος ζήλευε την ομοιομορφία τους και την αγάπη που είχε το ένα για το άλλο.
μ «Τι όμορφη που είναι αυτή αυτή η βελανιδιά και τι τυχεροί που είμαστε που ζούμε από κάτω της!» είπε το μικρότερο από τα δύο.
Η συνέχεια εδώ