Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

26 Νοε 2015

Το σημαντικότερο που έμαθα προσπαθώντας να διαχειριστώ τη ΔΕΠΥ μου

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΔΕΠΥ δυσκολεύει κάθε πτυχή της ζωής. Επειδή η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής & Υπερκινητικότητας μειώνει τις εκτελεστικές λειτουργίες του εγκεφάλου, τα άτομα που την έχουν παλεύουν κυριολεκτικά να επεξεργαστούν πληροφορίες, να δώσουν προσοχή και να ιεραρχήσουν αυτά που πρέπει να κάνουν. Φυσικά, αυτό τα επηρεάζει τόσο στη δουλειά όσο και στο σπίτι.

Παράλληλα παλεύουν με τη ναυαγισμένη τους αυτοεκτίμηση ή για να κρατήσουν τις σχέσεις τους. Ευτυχώς όμως, η ΔΕΠΥ αντιμετωπίζεται. Και πολλοί, ανώνυμοι κι επώνυμοι, τα καταφέρνουν να έχουν μια πλήρη και παραγωγική ζωή.
Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά οι περισσότεροι από τους ψυχοθεραπευτές, από τους οποίους πήρα συνέντευξη για τα άρθρα μου σχετικά με τη ΔΕΠΥ, πάσχουν κι αυτοί από τη διαταραχή. Επομένως, εκτός από το να βοηθούν τους άλλους να επιτύχουν, έχουν πετύχει και οι ίδιοι να ζουν με τα ίδια συμπτώματα και τις ίδιες προκλήσεις σε καθημερινή βάση.

Ο λόγος που τους πλησίασα ήταν να δω τι πιο σημαντικό αποκόμισαν οι ίδιοι από τη διαχείριση της διαταραχής τους και σας παραθέτω τις συμβουλές τους:

Αποδεχθείτε τη διαταραχή
«Για μένα, το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από τη διαχείριση της ΔΕΠΥ μου ήταν το να αποδεχτώ ότι έτσι γεννήθηκα σ' αυτόν τον κόσμο», δήλωσε ο Roberto Olivardia, Ph.D, ένας κλινικός ψυχολόγος και κλινικός εκπαιδευτής στο Τμήμα Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ.
«Έτσι είμαι. Νιώθω όμως τυχερός που η διαταραχή μου έχει ένα όνομα και ότι υπάρχει ένας τομέας ερευνών, που βοηθά να καταλάβω καλύτερα τον εγκέφαλό μου».
Ο Olivardia πιστεύει ότι οι άνθρωποι που έχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα με τη ΔΕΠΥ είναι αυτοί που δε μπορούν να αποδεχθούν ότι πάσχουν από τη διαταραχή.

Η συνέχεια εδώ