Η ελευθερία έκφρασης είναι ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε με
πολύχρονους και σκληρούς αγώνες. Στη σημερινή εποχή, τουλάχιστον σε ένα
μεγάλο μέρος του κόσμου μας, μπορούμε να πούμε ή να γράψουμε (σχεδόν)
ό,τι θέλουμε χωρίς να κινδυνεύουμε να βρεθούμε στη φυλακή ή ακόμα
χειρότερα στην πυρά. Το γεγονός όμως ότι μπορούμε να πούμε ό,τι θέλουμε
σημαίνει απαραίτητα πως κάθε γνώμη που εκφράζουμε είναι άξια προσοχής
και σεβασμού και έχει ακριβώς την ίδια βαρύτητα με άλλες γνώμες; Μάλλον
όχι. Για παράδειγμα δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να θεωρήσουμε
πως, σε σχέση με μια αρχαιολογική ανακάλυψη, η γνώμη κάποιου που είναι
εντελώς άσχετος με την επιστήμη της αρχαιολογίας έχει την ίδια βαρύτητα
με τη γνώμη ενός αρχαιολόγου που έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της
ζωής του στην αρχαιολογική έρευνα. Όπως δεν θα μπορούσαμε να βάλουμε
στην ίδια ζυγαριά, σε σχέση με ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουμε,
τη γνώμη ενός γιατρού με τη γνώμη ενός οποιουδήποτε άλλου. Επίσης
υπάρχουν κάποιες αλήθειες που είναι καθολικά αποδεκτές και δεν
επιδέχονται αμφισβήτηση είτε γιατί είναι οφθαλμοφανείς, είτε γιατί είναι
αποτέλεσμα επιστημονικής παρατήρησης και έρευνας αιώνων και
συνοδεύονται από πλήθος αποδεικτικών στοιχείων. Έτσι, ξέρουμε ότι ο
ουρανός είναι γαλάζιος, η γη σφαιρική και στα μαθηματικά 1 + 1 = 2.
Τέλος, υπάρχουν κάποιες πανανθρώπινες αξίες που θεωρούνται για τους
περισσότερους ανθρώπους (δυστυχώς όχι γαι όλους) αποδεκτές. Οι αξίες
αυτές είναι η ίδια η ανθρώπινη ζωή, η ισότητα όλων των ανθρώπων, ο
σεβασμός στους νεκρούς.
Η συνέχεια εδώ
