Τάσος Κανάτσης, Προσωπιδοφόροι

Κι ύστερα μένεις μόνος
μες στη βουή της αγοράς
κι ούτε πού ήθελες να πας
ούτε πώς βρέθηκες εκεί
θυμάσαι

Ούτε από που ξεκίνησες ποιος είσαι
μόνο βαδίζεις στανικώς μαζί με άλλους
μ’ ένα βηματισμό συγχρονισμένο
σαν σε παράγγελμα αόρατου αφέτη
ίδια φορώντας ρούχα
ίδια γλώσσα μιλώντας
με δίχως μνήμη δίχως παρελθόν
μέσα σε ξένους ξένος κι απαράλλαχτος
στη γενική ομοιομορφία υποταγμένος

ατέλειωτη στρατιά
των προσωπιδοφόρων


(Από τη συλλογή "Απόκρημνες μέρες", εκδ. Καστανιώτης, 2015)