Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

29 Μαΐ 2019

ΑΛΛΑΓΕΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΗΣ


                                                        
1.    Το είχα δει πριν γεννηθώ
                     το ευώδες πρόσωπό της
                     που φύεται σα νούφαρο

        Επλεε πρύμα τις βραδιές 
                    στον ύπνο μου
                    Κι έγινα όνειρό της


2.    Διπλώνει αργά το δέρμα της
       Το κάνει σα χωνί.

        Γουλιές θα ρίξει μέσα του
        τους χτύπους της καρδιάς της.

        Για να ντυθεί απ΄την αρχή
        ο έρωτάς της.


3.     Κι όπως κάλπαζαν τα λυμένα άλογά μου
        κι είχαν τα μάτια μου τη λάμψη
        του τρελού
        αυτή μου φώναζε "μείνε κοντά μου".

        Mπλέκει η νύχτα μ΄άλλη νύχτα
        η μιά λαλιά πέφτει στην άλλη
        μα
        ήχους πια δεν πιάνω.

        Εξόν,το φονικό τρόχισμα
        πάνω στο δόκανό μου.