Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

27 Ιουλ 2020

Γιώργος Παναγιωτίδης, Νυχθημερόν

Σβήνει μία ημέρα σ’ έναν τόπο
και μία άλλη ξεπηδά σε νέο μέρος.
Ίδια είναι παντού η νύχτα
αλλά ο καθένας ζει τη δική του.
Ούτε η ημέρα αγωνιά
για τον ερχομό της νύχτας
ούτε η νύχτα υπάρχει
γιατί σκέφτεται την ημέρα.
Στην ανυπαρξία της νύχτας
βρίσκεται η πραγματική ημέρα
μα η νύχτα προέρχεται
από την προσκόλληση του νου
στον πόνο του θανάτου, στην αγωνία
δηλαδή της άγνωστης ημέρας.


Aπό τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα 2005-2015