Κάποτε
αραιόπυκνες ατμόσφαιρες ενορχηστρώνονταιμε συνειρμούς μουσικούς
και τ’ άναυδα χέρια
ψάχνουν κάπου να τονίζονται.
Είτε βουλιάζουν σε πουπουλένιες υφές μπασάροντας
ή ντύνονται μάλλινοι κλόουν στριγγλίζοντας.
Στόματα χάλκινες τρομπέτες
ενσαρκώνουν βραχείες εκπνοές τρένων.
Φαρδιά φορέματα
– σιτάρ και τσέλο –
σε πλούτο περιδινήσεων.
Βρόχινες κρουστές αρμονίες
παραδινόμενες σε ρυθμούς ιθαγενών.
Όλα μαζί
μια υγιής σύμπραξη.
Από την ποιητική συλλογή "Περί θέσεως και ευρύτητας". Εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ