Ήταν γυάλινο-
Φουσκωμένο απ΄το φτύμα
Πλημμυρισμένο στο αίμα
‘’Εδώ μέσα δεν μπαίνεις, σε βάζουνε’’.
Οι γυναίκες είναι τόσο πολύ αθώες
στη μοιχεία τους κυρίως,
εκεί που ξεδιάντροπα
γίνονται μωρά.
‘’Φτύσε μου στο πρόσωπο τη φωνή σου
ξέρασέ μου στο χαλί τα μάτια σου,
δώσε μου πάλι δανεικά’’.
-Το μόνο αληθινό σαν τον θάνατο
είναι οι κουβέντες οι άδειες,
των ρολογιών των άδειων-
‘’Κολύμπησέ με πριν κάθε άλλον
Οι φλέβες σου είναι τα πιστοποιητικά μου
Θα ποντάρω στο λάθος άλογο,
το αντίτιμο της σκλαβιάς μου.
Θα τρελαθώ στην άκρη της σκάλας
Που ανεβοκατεβαίνω’’
Ανέκδοτο ποίημα του Νίκου Κυριακίδη
Ανέκδοτο ποίημα του Νίκου Κυριακίδη