Ο Ναθάνιελ Χόθορν-Nathaniel Hawthorne (1804-1864) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς λογοτέχνες του 19ου αιώνα.Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου του 1804 στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης. Μετά το θάνατο του πατέρα του ο Ναθάνιελ, η μητέρα του και οι δύο αδερφές του μετακόμισαν στο Ρέιμοντ του Μέιν, σε σπίτι που έχτισε για αυτούς ο θείος του. Μετά από τρία χρόνια επέστρεψε στο Σάλεμ για να πάει σχολείο. Αργότερα, και παρά τις αντιρρήσεις του Ναθάνιελ, ο θείος του, με δικά του έξοδα, τον έστειλε να σπουδάσει στο Κολλέγιο Μπόουντεν. Στη διαδρομή προς το Κολλέγιο, κατά τη διάρκεια μιας σύντομης στάσης στο Πόρτλαντ, συνάντησε τον Φραγκλίνο Πιρς, μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ, με τον οποίο συνδέθηκε με βαθιά φιλία.
Αποφοίτησε το 1825. Μετά την αποφοίτηση του, ο Ναθάνιελ Χόθορν φέρεται να πρόσθεσε ένα w στο επίθετό του (Hathorne-Hawthorne), θέλοντας να διαχωρίσει τον εαυτό του από ορισμένους προγόνους του, όπως από τον προ-προ-προ πάππου του, Τζον Χόθορν,ο οποίος ήταν ένας από τους δικαστές στη Δίκη των Μαγισσών του Σάλεμ,και που ως δικαστές ήταν διαβόητοι για τις πολύ αυστηρές ποινές που επέβαλαν.
Το 1842 παντρεύτηκε τη ζωγράφο Σοφία Πήμποντυ. Η Πήμποντυ θαύμαζε τον Χόθορν και σε ένα ημερολόγιό της ανέφερε ότι ο πλούτος και το βάθος των έργων του της προκαλούσε ζάλη.
Ο Χόθορν ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο το 1832 με τη δημοσίευση δύο διηγημάτων του:
Ο συγγενής μου ο ταγματάρχης Μολινε
Η ταφή του Ρότζερ Μάλβιν
Το 1839,όταν διορίστηκε στο τελωνείο της Βοστώνης,άρχισε να δημοσιεύει μικρές ιστορίες σε διάφορα περιοδικά,χωρίς όμως κάποια από αυτές να τραβήξει την προσοχή των αναγνωστών.Την άνοιξη του 1837,ο Horatio Bridge συγκέντρωσε και εξέδωσε σε ένα τόμο,με τίτλο Twice-Told Tales,όλες αυτές τις ιστορίες και έτσι ο Ναθάνιελ Χόθορν έγινε γνωστός στην περιοχή.Tο 1846 διορίστηκε επιθεωρητής πλοίων στο λιμάνι του Σάλεμ,έχασε όμως αυτή τη θέση μετά την ήττα των Δημοκρατικών,στις προεδρικές εκλογές δύο χρόνια αργότερα(ο Χόθορν υποστήριζε το Δημοκρατικό κόμμα). Η απόλυση του έγινε αντικείμενο μεγάλης συζήτησης στην Νέα Αγγλία εκείνη την περίοδο, ιδιαίτερα μετά την επιστολή διαμαρτυρίας του Χόθορν που δημοσίευσε η εφημερίδα Boston Daily Advertiser που υποστήριζε τους Δημοκρατικούς.Το ίδιο έτος εκδίδει τη συλλογή διηγημάτων Βρύα από ένα παλιό αρχοντικό.
Στα μέσα Μαρτίου του 1850,εκδόθηκε το γνωστότερο ίσως βιβλίο του Χόθορν,το Άλικο Γράμμα (The Scarlet Letter), το οποίο πούλησε σε λιγότερο από δέκα μέρες περισσότερα από δυόμισι χιλιάδες αντίτυπα.Ο κριτικός Edwin Percy Whipple,αν και φίλος τού συγγραφέα,άσκησε αρνητική κριτική για το έργο αυτό του Χόθορν, μιλώντας για την "νοσηρή ένταση" του έργου και την "λεπτομερή καταγραφή ψυχολογικών λεπτομερειών που μπορούν να προκαλέσουν έντονο πόνο". Αντίθετα για το συγγραφέα Ντ. Λώρενς (D.H.Lawrence), το Άλικο Γράμμα είναι ένα από τα τελειότερα έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας.
Τέλη Μαρτίου του 1850 ο Χόθορν μετακόμισε,με την οικογένειά του,στο Λένοξ,στα υψώματα του Μπέρκσαϊρ,στη δυτική Μασαχουσέτη,όπου τον επόμενο χρόνο έγραψε Το σπίτι με τα εφτά αετώματα, το οποίο κατά τον κριτικό James Russell Lowell είναι καλύτερο από το Άλικο Γράμμα και αποτελεί την πιο πολύτιμη συμβολή στην ιστορία της Νέας Αγγλίας.Στο Μπέρκσαϊρ γνωρίστηκε με τον Χέρμαν Μέλβιλ, που εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Χόθορν και του αφιέρωσε το γνωστότερο έργο του,το Μόμπι Ντικ "σε ένδειξη θαυμασμού για την ιδιοφυία του".
Στο Μπέρκσερ,το 1852,ο Χόθορν έγραψε τη βιογραφία του Φραγκλίνου Πίρς,στην οποία τον παρουσιάζει ως φιλήσυχο και ήρεμο άνθρωπο αποσιωπώντας τις φήμες για το πρόβλημα που αντιμετώπιζε με το αλκόολ ενώ αναφέρει και την άποψη του μετέπειτα προέδρου των Η.Π.Α για τη δουλεία,ότι "η δουλεία δε θεραπεύεται με ανθρώπινα μέτρα αλλά θα εξαφανιστεί κάποια στιγμή σαν όνειρο".Στο Μπέρκσερ έγραψε και το The Blithedale Romance,που είναι το μόνο έργο που ο Χόθορν έγραψε σε πρώτο πρόσωπο.Την ίδια χρονια πήγε να μείνει με την οικογένειά του στο Κόνκορντ.
Ύστερα από την νίκη του Φραγκλίνου Πίρς στις εκλογές του 1853,ο Χόθορν διορίστηκε πρόξενος στο Λίβερπουλ και παρέμεινε στη θέση αυτή όσο διήρκησε και η θητεία του Πιρς.Έπειτα περιηγήθηκε για ενάμισι χρόνο στην Ιταλία και αφού έμεινε για λίγο στην Αγγλία,όπου έγραψε το μυθιστόρημα Ο μαρμάρινος φαύνος,επέστρεψε το 1860 στο Κόνκορντ,στις Η.Π.Α. όπου αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο γράψιμο.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Χόθορν είχαν αρχίσει να διαφαίνονται σημάδια ψυχολογικής κατάρρευσης στα χειρόγραφά του.Τελικά ο Χόθορν πέθανε στο New Hampshire, στις 19 Μαΐου του 1864.
Τα έργα του Χόθορν ανήκουν στον ρομαντισμό ή πιο συγκεκριμένα, στο σκοτεινό ρομαντισμό,δείχνουν δε ότι η ενοχή, η αμαρτία και το κακό είναι τα πιο φυσικά εγγενή χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας.
Πολλά από τα έργα του είναι εμπνευσμένα από την πουριτανική Νέα Αγγλία και συνδυάζει ιστορικά ειδύλλια φορτωμένα με συμβολισμό και βαθιά ψυχολογικά θέματα που συνορεύουν με σουρεαλισμό.
Απεικονίσεις του παρελθόντος είναι μια εκδοχή του ιστορικού μυθιστορήματος που χρησιμοποιείται μόνο ως όχημα για να εκφράσει τα κοινά θέματα, το προπατορικό αμάρτημα, την ενοχή και τιμωρία.
Τα γραπτά του αργότερα αντανακλούν επίσης την άποψη του κινήματος τους αρνητικού υπερβατισμού.
