Στις ράγες του τρένου
κυνηγάω το όνειρό μου
στο δεύτερο βαγόνι
θέση β’, μη καπνίζοντες.
Άνευ όρων διαδρομή
με άνοιξες και χειμώνες
με σκέψεις, δίχως σκέψεις
απλά κοιτάζω το σκοτάδι.
Το φιλί σου δεν έσβησε ακόμη
από τα χείλη μου∙
το άγγιγμα σου, στα μαλλιά μου,
πόσα αντίο να μετρήσω…
Τι θλιβερές αυτές οι Κυριακές
στους σταθμούς των επαρχιών
με ανθρώπους που αποχωρίζονται
για λίγο, για περισσότερο… για πάντα.
Πώς φτήνυνε έτσι η ζωή μας, μάτια μου;
Πώς το όνειρο τόσο μικρό φαντάζει;
Πόσο κοστίζει ακριβά;
Στις ράγες του τρένου
θέση β’, μη καπνίζοντες
επιμένω
- όσο μπορώ -
το όνειρο
μακριά να μη γλιστρήσει…
Από την ποιητική συλλογή Διερμηνείς, ποιητικές επιλογές, Λάρισα 2009
