Στο έχω πει με τον άνεμο
παίζοντας παιχνίδια σαν ζωάκι στην άμμο
ή θυμωμένα σαν όργανο βίαιο·
Στο έχω πει με τον ήλιο,
που χρυσώνει γυμνά νεανικά κορμιά
και χαμογελά σε όλα τα αθώα πράγματα·
Στο έχω πει με τα σύννεφα,
μέτωπα μελαγχολικά που συγκρατούν τον ουρανό,
πρόσκαιρες θλίψεις·
Στο έχω πει με τα φυτά,
ανάλαφρες διάφανες δημιουργίες
που καλύπτονται από αναπάντεχο κοκκίνισμα·
Στο έχω πει με το νερό
ζωή φωτεινή που ξαγρυπνά στο βάθος της σκιάς·
στο έχω πει με το φόβο,
στο έχω πει με τη χαρά,
με την απέχθεια, με τις τρομερές λέξεις.
Αλλά δε μου φτάνει έτσι:
πέρα από τη ζωή,
θέλω να στο πω με το θάνατο·
πέρα από τον έρωτα,
θέλω να στο πω με τη λήθη.
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
