Με 17 βραβεία Grammy, 2 Grammy Hall of Fame Awards και 9 Downbeat Readers and Critics Poll Awards, η ιστορική ορχήστρα που φέρει το όνομα του Count Basie, του θρύλου της τζαζ και ίσως του πιο επιδραστικού μουσικού στην ιστορία της τζαζ μουσικής εμφανίζεται στις 31 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στα πλαίσια του 22o Εθνο-Τζαζ Φεστιβάλ και στις 2 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας.
Η Count Basie orchestra, αποτελείται από 18 σπουδαίους μουσικούς, μεταξύ των οποίων οι Clarence Banks (τρομπόνι), John Williams (βαρύτονο σαξόφωνο), Doug Lawrence (τενόρο σαξόφωνο), James Leary (μπάσο) μαζί τους η υπεροχη τραγουδιστρια μορφη της jazz Carmen Bradford. Το πρόγραμμα της ορχήστρας περιλαμβάνει τις μεγάλες επιτυχίες της από την ίδρυσή της έως σήμερα.
Κάουντ Μπέιζι - Count Basie
Ο Αμερικανός πιανίστας Count Basie (πραγματικό όνομα William Basie) γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1904, στο Ρεντ Μπανκ της Πολιτείας Νιου Τζέρσι. Πέθανε στις 26 Απριλίου 1984, στο Χόλιγουντ.
Ενώ άλλοι ηγέτες jazz σχημάτων έγιναν γνωστοί και ως συνθέτες ή σολίστες, ο Basie αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη διεύθυνση της ορχήστρας του.
Χρειάστηκε δε, περισσότερα από 40 χρόνια, προκειμένου να τελειοποιηθεί ως band leader. Ενέπνευσε αρκετές λευκές μπάντες του swing, όπως αυτές των Benny Goodman και Artie Shaw, κυρίως λόγω της μοναδικότητας της ρυθμικής βάσης που διέθετε ο ήχος του.
Η πρώτη σύνθεση της Basie Orchestra που ηχογράφησε το κλασικό "One o'Clock Jump" περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, τον Jimmy Rushing (φωνή) και τον Lester Young (τενόρο σαξόφωνο)।Οι Billie Holiday, Ella Fitzgerald, Frank Sinatra είναι μερικοί από αυτούς που κατά καιρούς στάθηκαν στο πλάι του ως συνεργάτες.
Μπορεί όταν γεννήθηκε να μην υπήρχε καν ο όρος τζαζ, στο τέλος της ζωής του, όμως, το όνομά του κατείχε περίοπτη θέση στη λίστα με τους μεγαλύτερους μουσικούς του είδους.
Άλλωστε ήταν ένας από τους πιο σπουδαίους πιανίστες της λεγόμενης «swing era» όταν ευδοκιμούσαν οι περίφημες μεγάλες τζαζ ορχήστρες.
Την πρώτη δική του μεγάλη ορχήστρα την έφτιαξε το 1935...
Απαράμιλλο στιλ (της εποχής), τότε που τα μέλη της ορχήστρας με τα ομοιόμορφα κοστούμια τους συνωστίζονταν πάνω σε μια μικροσκοπική σκηνή και σε απόσταση αναπνοής από το κοινό τους. Η μπάντα του Μπέιζι χαρακτηριζόταν από έναν πιο ελαφρύ ρυθμό παιξίματος.
«Ο Κάουντ Μπέιζι μπορεί να μην ήταν ένας σπουδαίος συνθέτης όπως ο Ντιουκ Ελιγκτον ή ένας ερμηνευτής όπως ο Μπένι Γκούντμαν, η μπάντα του όμως αποτελούσε την επιτομή του σουίνγκ».
Μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι όπου παντού ακουγόταν μουσική -και οι δύο γονείς του ήταν καλλιτέχνες- ήταν λογικό να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Η πόρτα άνοιξε όταν σε μία από τις πρώτες ζωντανές εμφανίσεις του τον άκουσε και ο περίφημος παραγωγός Τζον Χάμοντ.
Τον Ιανουάριο του 1937 έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο (στην εταιρεία Decca) δίνοντας ταυτόχρονα συναυλίες σε Σικάγο και Νέα Υόρκη.
Ήδη είχε ξεκινήσει μια σπουδαία καριέρα με πολλά τραγούδια του να σκαρφαλώνουν στο top ten αλλά και εμφανίσεις στον κινηματογράφο -όλα αυτά φυσικά με την εκάστοτε μπάντα του.
Μετά τη δεκαετία του '50, όταν πια η μόδα των big bands είχε παρέλθει, ο Κάουντ Μπέιζι συνεργάστηκε με διάσημους ερμηνευτές, όπως ο Φρανκ Σινάτρα, η Ελα Φιτζέραλντ, ο Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ κ.ά. Και με την μπάντα που είχε δημιουργήσει τότε, ξανάφερε το σουίνγκ στο προσκήνιο.
Ο Κάουντ Μπέιζι παρέμεινε ενεργός δισκογραφικά μέχρι και το θάνατό του, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία και κερδίζοντας συνολικά εννιά Γκράμι --το τελευταίο μάλιστα το πήρε με το «88 Basie Street» ακριβώς στη δύση της καριέρας του.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια της ζωής του η υγεία του είχε επιβαρυνθεί σημαντικά, αφού ένα καρδιακό επεισόδιο το 1976 τού δημιούργησε αξεπέραστα προβλήματα. Τελικά, πέθανε στα 79 του χρόνια από καρκίνο. Το όνομά του παρέμεινε φυσικά σημείο αναφοράς όχι μόνο στην ιστορία της τζαζ, αλλά και στην ιστορία της μουσικής.
