Όταν είναι η ώρα να δραπετεύσω
κρεμάω ένα στίχο σαν το σκοινί
στο πλευρό μου
όπως οι ανταύγειες απάνω στους τοίχους
που ποτέ δε φωνάζουν
χορεύουν
περνούν μέσ' απ' τα δάχτυλα και τρέχουν
στην πεδιάδα που στέγνωσε μόνη.
Δε μεταφέρω καλούπια για τις καλύβες
μοτίβα για τα κανάλια των ποταμών
και τα άλση απάνω στις ψυχές των γυναικών.
Για να φύγω παροπλίζομαι στα ρείθρα των καλαμιών
αφού κρεμάσω το στίχο μου
που ξενυχτάει.
Ειδήσεις Google
- Σύγχυση γύρω από τους τραμπικούς δασμούς και στο βάθος οι BRICS - Η Εφημερίδα των Συντακτών - 7/7/2025 -
- Ελεύθερος ο δημοσιογράφος που φέρεται να εκβίαζε την Ζέττα Μακρή – Τι υποστηρίζει - ΤΑ ΝΕΑ - 7/6/2025 -
- Ουάσιγκτον: Νετανιάχου και Τραμπ θα συναντηθούν στον Λευκό Οίκο για την τύχη της Γάζας χωρίς τη Χαμάς - In.gr - 7/7/2025 -
- Τα Ζώδια της Εβδομάδας | 07 - 13 Ιουλίου 2025 - Athens Voice - 7/7/2025 -
- Πλημμύρες Τέξας: Timelapse δείχνει πόσο γρήγορα αυξάνεται η στάθμη του νερού – Αγωνιώδεις αναζητήσεις για δεκάδες αγνοουμένους - ertnews.gr - 7/7/2025 -