Έδωσε μια στην πόρτα και προσχώρησε στη μνήμη. Εξω καράβια, το λιμάνι, οι γερανοί βουλιάζαν στα θολά νερά.
Πού πήγαμε, τι κάναμε. Απ' τις χρονολογίες έχουνε πια τα γεγονότα δραπετεύσει. Λίγο νωρίτερα, λίγο αργότερα. Το διάστημα, μπαούλο που δεν βολεύει να το κουβαλήσεις. Κι αυτά τα γράμματα μονάχα, όπου φυσάει μέσα τους ακόμα ένας ξερός αέρας και σκάνε στα πλευρά τους, κάτι αφρισμένα κύματα.
Ποίημα από τη συλλογή "Ντοκυμανταίρ", εκδόσεις Δελφίνι 1995
