Πρόποση, Νίκος Τομαράς

Πολύτιμα κοσμήματα μάταια
αναζήτησαν τη θέση τους,
βαλς γέμισαν τα αυτιά μας,
σκιές αναμείχτηκαν,
φορέματα πλημμύρισαν σαλόνια,
με χέρια που τελετουργούν
σε αγρύπνιας νύχτα χορεύουν.
Αστείρευτη πηγή σε σιωπή σαρκαστική
προσκεκλημένος παρηγορητής
έπλαθα μύθους
μορφές του πνεύματος
ενόχους στους κήπους
ενώ βουκαμβίλιες, γαζίες, γκαζάνια
                           και λεπτόσπερμα
θρηνούσαν αλχημείες της γλώσσας.
Στη λίμνη βιολιά με βιόλες
έστησαν ήχους πλάι σε χρώματα,
είδοδος τραγουδιστών
γενική παύση.
Άρχοντες της πόλης
πλατιά μελίσματα ακολουθούν.

Ανεξάντλητο το ταξίδι
κι έχω μάθει
στο χρόνο να αντιστέκομαι.

Από την ποιητική συλλογή Πόλεμος ήταν πικραλίδες με αγάλματα, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2005