Πώς επηρεάζεται το παιδί από το διαζύγιο των γονιών του; Επιθετικότητα, αποµόνωση, θλίψη. Γι’ αυτό και οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή στους γονείς
Στη Βρετανία το 48% των παιδιών βλέπουν την οικογένειά τους να διαλύεται, πριν αυτά σβήσουν τα δέκατα έκτα κεράκια στην τούρτα γενεθλίων τους.
Σχεδόν ένα στα δύο παιδιά γεννιούνται από ανύπαντρες Βρετανίδες. Εννέα στα δέκα ζευγάρια στην ευρωπαϊκή χώρα συζούν πριν από τον γάµο ή αντί να ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας.
Κι αν αυτοί οι αριθµοί φαίνονται εντελώς ξένοι για τα δεδοµένα της χώρας µας, οι ειδικοί επισηµαίνουν πως δεν απέχουν πολύ από την ελληνική πραγµατικότητα.
Πήραν την απόφαση να χωρίσουν πριν από 14 χρόνια. Τότε τα δίδυµα αγόρια τους ήταν τεσσάρων ετών. Από την πρώτη στιγµή είχε αποφασίσει να διεκδικήσει την επιµέλεια των παιδιών, παρά το γεγονός ότι ο περίγυρός του τον αποθάρρυνε. «Θα τολµήσω κι ας µε φάειτο σύστηµα», απαντούσε εκείνος. Ο Ζήσης Ναλµπάντης τα κατάφερε. Με συναινετικό διαζύγιο πήρε την επιµέλεια των παιδιών, ενώ µετάτον χωρισµό τους, ηπρώην σύζυγός του έφυγε για την Αµερική. Το πιο δύσκολο κοµµάτι άρχιζε.
Ενας στους τέσσερις γάµους στη χώρα µας καταλήγει στο δικηγορικό γραφείο. Σύµφωνα µε τα τελευταία διαθέσιµα στοιχεία της Eurostat, στη χώρα µας τα διαζύγια έφτασαν το 2008 τα 13.163, τη στιγµή που 10 χρόνια πριν ήταν 7.806.
Αν και πολλοί πιστεύουν πως η οικονοµική κρίση είναι ικανή να φρενάρει τον αριθµό των διαζυγίων – κάτι πουσυνέβη,σύµφωναµε την Ακαδηµία ∆ικηγόρων Οικογενειακού ∆ικαίου,στις ΗΠΑ –φαίνεται στην Ελλάδα να µην έχει ισχύ. Αλλωστε, η πιο πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας (ΙΨΣΥ) έδειξε πως τον Φεβρουάριοτου 2010σηµειώθηκε αύξηση κατά 11,4% στα διαζύγια σε σχέση µε τον αντίστοιχο µήνα, έναν χρόνο πριν.
«Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ. Αφιερώθηκα στα παιδιά µου, χωρίς να έχω προσωπική ζωή. Ηθελα να είµαι δίπλα τους, να µην τουςλείψει τίποτα», λέει ο Ζήσης Ναλµπάντης και προσθέτει πως εξίσου σηµαντική ήταν η στήριξη πουτου παρείχαν οι γονείς και τα αδέλφια του. «Η έλλειψη ενός γονέα, για οποιονδήποτε λόγο, δηµιουργεί προβλήµατα. Στην περίπτωση του διαζυγίου µάλιστα, υπάρχει το πρόβληµα της αντιδικίας, αφού είναι σπάνιεςοι περιπτώσειςπου το ζευγάρικαταλήγει σεµία συµβιβαστική λύσηχωρίς τσακωµούς και εντάσεις» λέει ο πρόεδρος του συλλόγου µονογονεϊκών οικογενειών του Νοµού Εβρου.Μάλιστα, η εµπειρία του από τον σύλλογο έχει δείξει πως οι χωρισµένοιγονείς δεν πρέπεινα ξεχνούνότι έχουν υποχρεώσεις. «Ιδιαίτερα εκείνος που δεν µένει µε τα παιδιά πρέπει να θυµάται ότι δεν αρκεί µόνο µία βόλτα µαζί τους τα Σαββατοκύριακα. Πρέπει να τα πλησιάσεις, να τα γνωρίσεις και να τα ακούσεις» επισηµαίνει.
ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Οπως εξηγεί ο ∆ιονύσης Μπαλούρδος, διευθυντής ερευνών του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών και αναπληρωτήςδιευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικής Πολιτικής στο ΕΚΚΕ,στην ευρωπαϊκή αλλά και την ελληνική κοινωνία παρατηρούνται διαρθρωτικές αλλαγές που αφορούν τη δηµιουργίακαι την ευκολία διάλυσηςτης παραδοσιακής οικογένειαςή την εκτός γάµου συµβίωση.
«Το πλέγµα των αλλαγών αυτών φαίνεται νακαταγράφεται σε µία γενικευµένη κρίση του θεσµού της οικογένειας. Ωστόσο, δεν συµβαίνουν παντού µε την ίδια ένταση και τον ίδιο ρυθµό. Ετσι, στις ευρωπαϊκές χώρες του Βορρά καταγράφεται µία νέα πραγµατικότητα, µιαςκαι είναι οι µόνες που έχουν υιοθετήσει όλες τιςαλλαγές. Αντίθετα, οι µεσογειακές χώρες, µεταξύ αυτών και η Ελλάδα, δεντις έχουν ενσωµατώσει καθολικά.Γι’ αυτό καιοι εκτός γάµου γεννήσειςείναι λιγότερες, τα διαζύγιακυµαίνονται σε χαµηλότερα επίπεδα και οιµονογονεϊκές οικογένειεςείναι σαφώς λιγότερες,αν και αυτό το µοντέλο οικογένειαςθα είναι ιδιαίτερα δηµοφιλές τις επόµενεςδεκαετίες». Είναιχαρακτηριστικό, άλλωστε, πως στηχώρα µας οιοικογένειες µε έναν γονέα– λόγω διαζυγίου, θανάτου ή επιλογής – δεν ξεπερνούν τις 62.000, τη στιγµή που στο Ηνωµένο Βασίλειο κοντεύουν τις 1.230.000, βάσει στοιχείων της Eurostat.
Ωστόσο, «λαβωµένα» από το διαζύγιο βγαίνουνσυνήθως ταπαιδιά, καθώς γι’ αυτά αποτελεί µία τραυµατική εµπειρία. Για τα µενπαιδιά µεγαλύτερης ηλικίας, τα οποία µπορούν να καταλάβουν τουςλόγους που οδηγούνταιοι γονείς σε ένα διαζύγιο, τα αισθήµατα λύπης και απώλειας είναι κυρίαρχα. Τα δε µικρότερα αποκτούν πιοεπιθετική συµπεριφορά και συχνά κλείνονται στον εαυτότους. Αλλωστε, υπάρχουν µελέτες που δείχνουν πως παιδιά που µένουν µε ένα από τους δύο γονείς έχουν 75% µεγαλύτερες πιθανότητες να αποτύχουν στο σχολείοκαι 50% ναεθιστούν στο αλκοόλ. Βρετανική µελέτη συνδέει, µάλιστα, τη µελλοντική απασχόληση του παιδιού µε το διαζύγιο: το παιδί χωρισµένωνγονέων έχει 35% µεγαλύτερες πιθανότητες να είναι άνεργος όταν µεγαλώσει.
Τι λένε οι επιστήμονες. Οι ειδικοί από την πλευράτους τονίζουν πως όποια και αν είναι η απόφαση που θαπάρουν οι µεγάλοι, σε αυτό που θα πρέπει απαραίτητα να ρίξουν το βάρος είναιο τρόπος µε τον οποίο θα µιλήσουν στο παιδί. «Μαµά και µπαµπά θα έχεις για πάντα»: σύµφωνα µε τησύµβουλο του ελληνικού συνδέσµου οικογενειακού προγραµµατισµού και επιστηµονική συνεργάτιδα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών Καλλιόπη Τσεµπέρη, η παραπάνω φράση θα αποτελούσε µία σωστή λύση για να ανακοινώσουν οι γονείς τον χωρισµό στα παιδιά τους. Οπως εξηγεί, θα πρέπει να καταστήσουν σαφές πως τογεγονός ότι δεν θα είναι πια σύντροφοι δεν τους εµποδίζει να είναι γονείς. «Αρκεί να είναι σε θέση να το καταλάβουν πρώτα οι ίδιοι» λέει.
Σχεδόν ένα στα δύο παιδιά γεννιούνται από ανύπαντρες Βρετανίδες. Εννέα στα δέκα ζευγάρια στην ευρωπαϊκή χώρα συζούν πριν από τον γάµο ή αντί να ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας.
Κι αν αυτοί οι αριθµοί φαίνονται εντελώς ξένοι για τα δεδοµένα της χώρας µας, οι ειδικοί επισηµαίνουν πως δεν απέχουν πολύ από την ελληνική πραγµατικότητα.
Πήραν την απόφαση να χωρίσουν πριν από 14 χρόνια. Τότε τα δίδυµα αγόρια τους ήταν τεσσάρων ετών. Από την πρώτη στιγµή είχε αποφασίσει να διεκδικήσει την επιµέλεια των παιδιών, παρά το γεγονός ότι ο περίγυρός του τον αποθάρρυνε. «Θα τολµήσω κι ας µε φάειτο σύστηµα», απαντούσε εκείνος. Ο Ζήσης Ναλµπάντης τα κατάφερε. Με συναινετικό διαζύγιο πήρε την επιµέλεια των παιδιών, ενώ µετάτον χωρισµό τους, ηπρώην σύζυγός του έφυγε για την Αµερική. Το πιο δύσκολο κοµµάτι άρχιζε.
Ενας στους τέσσερις γάµους στη χώρα µας καταλήγει στο δικηγορικό γραφείο. Σύµφωνα µε τα τελευταία διαθέσιµα στοιχεία της Eurostat, στη χώρα µας τα διαζύγια έφτασαν το 2008 τα 13.163, τη στιγµή που 10 χρόνια πριν ήταν 7.806.
Αν και πολλοί πιστεύουν πως η οικονοµική κρίση είναι ικανή να φρενάρει τον αριθµό των διαζυγίων – κάτι πουσυνέβη,σύµφωναµε την Ακαδηµία ∆ικηγόρων Οικογενειακού ∆ικαίου,στις ΗΠΑ –φαίνεται στην Ελλάδα να µην έχει ισχύ. Αλλωστε, η πιο πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας (ΙΨΣΥ) έδειξε πως τον Φεβρουάριοτου 2010σηµειώθηκε αύξηση κατά 11,4% στα διαζύγια σε σχέση µε τον αντίστοιχο µήνα, έναν χρόνο πριν.
«Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ. Αφιερώθηκα στα παιδιά µου, χωρίς να έχω προσωπική ζωή. Ηθελα να είµαι δίπλα τους, να µην τουςλείψει τίποτα», λέει ο Ζήσης Ναλµπάντης και προσθέτει πως εξίσου σηµαντική ήταν η στήριξη πουτου παρείχαν οι γονείς και τα αδέλφια του. «Η έλλειψη ενός γονέα, για οποιονδήποτε λόγο, δηµιουργεί προβλήµατα. Στην περίπτωση του διαζυγίου µάλιστα, υπάρχει το πρόβληµα της αντιδικίας, αφού είναι σπάνιεςοι περιπτώσειςπου το ζευγάρικαταλήγει σεµία συµβιβαστική λύσηχωρίς τσακωµούς και εντάσεις» λέει ο πρόεδρος του συλλόγου µονογονεϊκών οικογενειών του Νοµού Εβρου.Μάλιστα, η εµπειρία του από τον σύλλογο έχει δείξει πως οι χωρισµένοιγονείς δεν πρέπεινα ξεχνούνότι έχουν υποχρεώσεις. «Ιδιαίτερα εκείνος που δεν µένει µε τα παιδιά πρέπει να θυµάται ότι δεν αρκεί µόνο µία βόλτα µαζί τους τα Σαββατοκύριακα. Πρέπει να τα πλησιάσεις, να τα γνωρίσεις και να τα ακούσεις» επισηµαίνει.
ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Οπως εξηγεί ο ∆ιονύσης Μπαλούρδος, διευθυντής ερευνών του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών και αναπληρωτήςδιευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικής Πολιτικής στο ΕΚΚΕ,στην ευρωπαϊκή αλλά και την ελληνική κοινωνία παρατηρούνται διαρθρωτικές αλλαγές που αφορούν τη δηµιουργίακαι την ευκολία διάλυσηςτης παραδοσιακής οικογένειαςή την εκτός γάµου συµβίωση.
«Το πλέγµα των αλλαγών αυτών φαίνεται νακαταγράφεται σε µία γενικευµένη κρίση του θεσµού της οικογένειας. Ωστόσο, δεν συµβαίνουν παντού µε την ίδια ένταση και τον ίδιο ρυθµό. Ετσι, στις ευρωπαϊκές χώρες του Βορρά καταγράφεται µία νέα πραγµατικότητα, µιαςκαι είναι οι µόνες που έχουν υιοθετήσει όλες τιςαλλαγές. Αντίθετα, οι µεσογειακές χώρες, µεταξύ αυτών και η Ελλάδα, δεντις έχουν ενσωµατώσει καθολικά.Γι’ αυτό καιοι εκτός γάµου γεννήσειςείναι λιγότερες, τα διαζύγιακυµαίνονται σε χαµηλότερα επίπεδα και οιµονογονεϊκές οικογένειεςείναι σαφώς λιγότερες,αν και αυτό το µοντέλο οικογένειαςθα είναι ιδιαίτερα δηµοφιλές τις επόµενεςδεκαετίες». Είναιχαρακτηριστικό, άλλωστε, πως στηχώρα µας οιοικογένειες µε έναν γονέα– λόγω διαζυγίου, θανάτου ή επιλογής – δεν ξεπερνούν τις 62.000, τη στιγµή που στο Ηνωµένο Βασίλειο κοντεύουν τις 1.230.000, βάσει στοιχείων της Eurostat.
Ωστόσο, «λαβωµένα» από το διαζύγιο βγαίνουνσυνήθως ταπαιδιά, καθώς γι’ αυτά αποτελεί µία τραυµατική εµπειρία. Για τα µενπαιδιά µεγαλύτερης ηλικίας, τα οποία µπορούν να καταλάβουν τουςλόγους που οδηγούνταιοι γονείς σε ένα διαζύγιο, τα αισθήµατα λύπης και απώλειας είναι κυρίαρχα. Τα δε µικρότερα αποκτούν πιοεπιθετική συµπεριφορά και συχνά κλείνονται στον εαυτότους. Αλλωστε, υπάρχουν µελέτες που δείχνουν πως παιδιά που µένουν µε ένα από τους δύο γονείς έχουν 75% µεγαλύτερες πιθανότητες να αποτύχουν στο σχολείοκαι 50% ναεθιστούν στο αλκοόλ. Βρετανική µελέτη συνδέει, µάλιστα, τη µελλοντική απασχόληση του παιδιού µε το διαζύγιο: το παιδί χωρισµένωνγονέων έχει 35% µεγαλύτερες πιθανότητες να είναι άνεργος όταν µεγαλώσει.
Τι λένε οι επιστήμονες. Οι ειδικοί από την πλευράτους τονίζουν πως όποια και αν είναι η απόφαση που θαπάρουν οι µεγάλοι, σε αυτό που θα πρέπει απαραίτητα να ρίξουν το βάρος είναιο τρόπος µε τον οποίο θα µιλήσουν στο παιδί. «Μαµά και µπαµπά θα έχεις για πάντα»: σύµφωνα µε τησύµβουλο του ελληνικού συνδέσµου οικογενειακού προγραµµατισµού και επιστηµονική συνεργάτιδα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών Καλλιόπη Τσεµπέρη, η παραπάνω φράση θα αποτελούσε µία σωστή λύση για να ανακοινώσουν οι γονείς τον χωρισµό στα παιδιά τους. Οπως εξηγεί, θα πρέπει να καταστήσουν σαφές πως τογεγονός ότι δεν θα είναι πια σύντροφοι δεν τους εµποδίζει να είναι γονείς. «Αρκεί να είναι σε θέση να το καταλάβουν πρώτα οι ίδιοι» λέει.
Σε καµία περίπτωση πάντως, σηµειώνει, οι γονείς δεν θα πρέπει να εµπλέξουν τα παιδιά σε αυτή τη διαδικασία. «∆εν πρέπει να τα βάλουν στη µέση και να αρχίσουν να κατηγορούν σε αυτά ο ένας τον άλλο. Είναι σηµαντικό να µην τους κρύψουν την αλήθεια γιατί τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα. Οσοµικρή ηλικία κι αν έχουν, είναι σεθέση να διαβάσουν ακόµακαι τη γλώσσα του σώµατος των γονέων», αναφέρει. Προτείνει, ωστόσο, το ζευγάρι πριν προχωρήσει στη µεγάλη απόφαση να επισκεφτεί κάποιονειδικό, είτε για ναεπιχειρήσει τελευταία φορά να σώσει τονγάµο του, είτε για να βρει τον κατάλληλο τρόπο να χειριστεί την κατάσταση µετά τον χωρισµό.
Πληθαίνουν τα παιδιά εκτός γάµου
Προσπάθεια να επαναφέρει την οικογένεια σε πρώτο πλάνο κάνει ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάµερον. Αυτός είναι και ο λόγος που έχει δεσµευθεί να θεσπίσει φορολογικά κίνητρα για εκείνους που αποφασίσουν να ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας. Αλλωστε, οι αριθµοί στην ευρωπαϊκή χώρα δείχνουν πως οι Βρετανοί προτιµούννα συζούν ή να κάνουνπαιδιά εκτός γάµου. Ετσι, σήµερατο 46% των παιδιώνγεννιούνται από ανύπαντρους γονείς, ενώ το 90% των ζευγαριών συζούν πριν ή αντί γάµου. Αλλά και στη χώρα µας διαφαίνεταιπως θα υπάρχει αύξηση στις γεννήσεις παιδιών εκτός γάµου. Τα µέχρι στιγµής στοιχεία, εξάλλου, δείχνουν αυτήν την τάση. Σύµφωνα µε την Ελληνική Στατιστική Αρχή, από τις 4.196 γεννήσεις εκτός γάµου το 2000, το 2009 ο αριθµός έφτασε τις 7.749.
Βρίσκουν καταφύγιο και στο facebook!
Αρκέτοι χωρισμένοι γονείς µε παιδιά βρίσκουν... καταφύγιο στο facebook, παίρνοντας µέρος σε συζητήσεις που γίνονται σε ανάλογα γκρουπ. Ενα τέτοιο είναι και το γκρουπ «Χωρισµένοι µε...
παιδιά» – παραλλαγή του ονόµατος της δηµοφιλούς αµερικανικής τηλεοπτικής σειράς «Παντρεµένοι µε παιδιά» –, το πρώτο ελληνικό που δηµιουργήθηκε, µε 64 µέλη.
Οπως γράφουν χαρακτηριστικά οι υπεύθυνοι της σελίδας, πρόκειται για «ένα γκρουπ για γονείς που έχουν χωρίσει και µεγαλώνουν τα παιδιά τους µόνοι ή δεν µένουν µαζί τους και δεν τα βλέπουν πολύ συχνά... Εχουµε ανάγκη να µοιραζόµαστε τις σκέψεις µας, αυτά που έχουν συµβεί στον καθένα µας, έτσι ώστε να µαθαίνουµε και να βοηθάµε ο ένας τον άλλον!».
Η Πόπη Χατζηδάκη είναι εκείνη που ξεκίνησε το συγκεκριµένο γκρουπ πριν από ενάµιση χρόνο.
«Τα µέλη, ως επί το πλείστον γυναίκες, έχουµε κάτι κοινό, ένα διαζύγιο και τα παιδιά. Αυτό που είναι διαφορετικό είναι πώς έχει χειριστεί ο καθένας το διαζύγιό του», εξηγεί η µητέρα δύο παιδιών, ηλικίας 13 και 15 ετών, η οποία χώρισε πριν από 8 χρόνια. Πάγια τακτική της όλο αυτό το διάστηµα ήταν και είναι η ηρεµία στις σχέσεις µε τα παιδιά και τον πρώην σύζυγο. «Ποτέ δεν µίλησα άσχηµα στα παιδιά µου για τον πατέρα τους, γιατί αυτό γυρνάει κάποια στιγµή µπούµερανγκ. Ποτέ δεν τους είπα ψέµατα για την κατάσταση, τους εξηγήσαµε χωρίς φωνές τα όσα συµβαίνουν στην οικογένεια κι όλα κύλησαν όσο πιο οµαλά γινόταν».
Η όψη του νοµίσµατος είναι πάντοτε διπλή κι έτσι το δηµοφιλές µέσο κοινωνικής δικτύωσης µπορεί όχι µόνο να βοηθήσει τους διαζευγµένους αλλά και να διαλύσει γάµους. Αυτό, τουλάχιστον, προκύπτει από στοιχεία αµερικανών δικηγόρων.
Ετσι, ένας στους πέντε γάµους που διαλύεται, οφείλεται στο...
facebook. Παράλληλα, όµως, οι συνοµιλίες στο δηµοφιλές µέσο αλλά και οι φιλίες µπορεί να αποτελέσουν αποδεικτικά στοιχεία για την έκδοση διαζυγίου. Ειδικότερα, σύµφωνα µε στοιχεία, τα τελευταία πέντε χρόνια στο 81% των υποθέσεων διαζυγίου στις ΗΠΑ οι δικαστικές αρχές έκαναν δεκτά ως αποδεικτικά στοιχεία µηνύµατα από το facebook.
Προσπάθεια να επαναφέρει την οικογένεια σε πρώτο πλάνο κάνει ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάµερον. Αυτός είναι και ο λόγος που έχει δεσµευθεί να θεσπίσει φορολογικά κίνητρα για εκείνους που αποφασίσουν να ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας. Αλλωστε, οι αριθµοί στην ευρωπαϊκή χώρα δείχνουν πως οι Βρετανοί προτιµούννα συζούν ή να κάνουνπαιδιά εκτός γάµου. Ετσι, σήµερατο 46% των παιδιώνγεννιούνται από ανύπαντρους γονείς, ενώ το 90% των ζευγαριών συζούν πριν ή αντί γάµου. Αλλά και στη χώρα µας διαφαίνεταιπως θα υπάρχει αύξηση στις γεννήσεις παιδιών εκτός γάµου. Τα µέχρι στιγµής στοιχεία, εξάλλου, δείχνουν αυτήν την τάση. Σύµφωνα µε την Ελληνική Στατιστική Αρχή, από τις 4.196 γεννήσεις εκτός γάµου το 2000, το 2009 ο αριθµός έφτασε τις 7.749.
Βρίσκουν καταφύγιο και στο facebook!
Αρκέτοι χωρισμένοι γονείς µε παιδιά βρίσκουν... καταφύγιο στο facebook, παίρνοντας µέρος σε συζητήσεις που γίνονται σε ανάλογα γκρουπ. Ενα τέτοιο είναι και το γκρουπ «Χωρισµένοι µε...
παιδιά» – παραλλαγή του ονόµατος της δηµοφιλούς αµερικανικής τηλεοπτικής σειράς «Παντρεµένοι µε παιδιά» –, το πρώτο ελληνικό που δηµιουργήθηκε, µε 64 µέλη.
Οπως γράφουν χαρακτηριστικά οι υπεύθυνοι της σελίδας, πρόκειται για «ένα γκρουπ για γονείς που έχουν χωρίσει και µεγαλώνουν τα παιδιά τους µόνοι ή δεν µένουν µαζί τους και δεν τα βλέπουν πολύ συχνά... Εχουµε ανάγκη να µοιραζόµαστε τις σκέψεις µας, αυτά που έχουν συµβεί στον καθένα µας, έτσι ώστε να µαθαίνουµε και να βοηθάµε ο ένας τον άλλον!».
Η Πόπη Χατζηδάκη είναι εκείνη που ξεκίνησε το συγκεκριµένο γκρουπ πριν από ενάµιση χρόνο.
«Τα µέλη, ως επί το πλείστον γυναίκες, έχουµε κάτι κοινό, ένα διαζύγιο και τα παιδιά. Αυτό που είναι διαφορετικό είναι πώς έχει χειριστεί ο καθένας το διαζύγιό του», εξηγεί η µητέρα δύο παιδιών, ηλικίας 13 και 15 ετών, η οποία χώρισε πριν από 8 χρόνια. Πάγια τακτική της όλο αυτό το διάστηµα ήταν και είναι η ηρεµία στις σχέσεις µε τα παιδιά και τον πρώην σύζυγο. «Ποτέ δεν µίλησα άσχηµα στα παιδιά µου για τον πατέρα τους, γιατί αυτό γυρνάει κάποια στιγµή µπούµερανγκ. Ποτέ δεν τους είπα ψέµατα για την κατάσταση, τους εξηγήσαµε χωρίς φωνές τα όσα συµβαίνουν στην οικογένεια κι όλα κύλησαν όσο πιο οµαλά γινόταν».
Η όψη του νοµίσµατος είναι πάντοτε διπλή κι έτσι το δηµοφιλές µέσο κοινωνικής δικτύωσης µπορεί όχι µόνο να βοηθήσει τους διαζευγµένους αλλά και να διαλύσει γάµους. Αυτό, τουλάχιστον, προκύπτει από στοιχεία αµερικανών δικηγόρων.
Ετσι, ένας στους πέντε γάµους που διαλύεται, οφείλεται στο...
facebook. Παράλληλα, όµως, οι συνοµιλίες στο δηµοφιλές µέσο αλλά και οι φιλίες µπορεί να αποτελέσουν αποδεικτικά στοιχεία για την έκδοση διαζυγίου. Ειδικότερα, σύµφωνα µε στοιχεία, τα τελευταία πέντε χρόνια στο 81% των υποθέσεων διαζυγίου στις ΗΠΑ οι δικαστικές αρχές έκαναν δεκτά ως αποδεικτικά στοιχεία µηνύµατα από το facebook.
Πηγή:http://www.tanea.gr