ο άνθρωπος αλλ' η σκηνή και το τοπίο:
Ακίνητος, είδα μια μέρα να ξετυλίγεται
η λίμνη του Λουγκάνο στο κωμειδύλλιο
κάποιου Νεροδεσιά που πιθανότατα
για να τιμήσει τον εαυτό του, όνομα και πράγμα,
δεν εγκατέλειψε στιγμή την όχθη. Κατόπιν αντιλήφθηκα
την αφελή μου πλάνη και τώρα ξέρω πια
ότι ιπτάμενος και πεζοπόρος, στάση και κίνηση
δεν ξεχωρίζουν σε τίποτα. Άλλος αρέσκεται
να σιγοπίνει την ζωή κι άλλος την κατεβάζει μονορούφι˙
μία όμως είναι η μποτίλια, και σαν
αδειάσει δεν ξαναγεμίζει.
Ποίημα από τη δίγλωσση έκδοση «Ημερολόγιο του '72», μτφρ.: Νίκος Αλιφέρης, εκδόσεις Αγρα 1999
