βράδυ-πρωί
Το κατάρτι του φεγγαριού έχει σαπίσει και το πανί έχει τσαλακωθεί.
Ο γλάρος μεθυσμένος πετά μακριά πάνω απ' το νερό.
Το βαρύ τετράγωνο της αποβάθρας είναι καρβουνιασμένο. Οι λόχμες
βυθίζονται στο σκοτάδι.
Έξω στις σκάλες. Η αυγή χτυπά και ξαναχτυπά στις
γρανιτένιες πύλες της θάλασσας κι ο ήλιος αστράφτει
κοντά στον κόσμο. Μισοπνιγμένοι θερινοί θεοί
ψηλαφούν στη θαλασσινή ομίχλη.
[…]
Απόσπασμα από τα «17 ποιήματα» στη συγκεντρωτική έκδοση
Tomas Transtromer: τα ποιήματα, μτφρ.: Βασίλης Παπαγεωργίου, Εκδόσεις Printa 2004
