Όταν απομένω δύστυχος και μόνος
αναπολώντας έρωτες τιμωρημένους
ή
μαβιά στο ηλιοβασίλεμα εννοιολογία
τότε πιάνω δουλειά στη μηχανή μου
χτυπώντας τα πλήχτρα με μουσικότητα
σχεδόν ανέστιος από φωνήεντα κι άστεγος
από
σύμφωνα
γνωρίζοντας εξοντωτικά τη ματαιότητα
συγχωρώντας
απίθανες γυναίκες
οπού χαίρονται την άσπιλη απουσία μου
χαρισμένες ηλίθια σε χαμαι-συνείδητους.
Εντούτοις εγώ διαλάμπω και τυφλώνω ορατά
την
αμφίστομη μνήμη τους·
άμεση δράση το ποίημα. Όμως άλις έχω
του
δυστυχείν.
Επομένως ηχογραφώ το άπειρο.
Από την ποιητική συλλογή «Ερυθρογράφος» (1988).
Από το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα», τ. Β΄
(1979-1991), Ίκαρος Εκδοτική Εταιρία, Αθήνα 1994, σελ. 513.
