ΔΥΟ ΑΝΤΡΕΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ

Στο τραπέζι της μεγάλης παρέας
κάθησα ανάμεσά τους,
με ήθελαν και οι δύο, ήθελα και τους δύο
-δεν ξέρω ποιον περισσότερο.
Η νύχτα θα περνούσε μ' αυτή την επιθυμία
που δεν θα γινόταν ποτέ πράξη.
Κι όμως κανείς όσο εμείς οι τρεις
δεν σκόρπισε τόσο κέφι εκείνο το βράδυ.

Από τη συλλογή "Γυμνό ζευγάρι"