Την Αρετή στης πόλης είδα χθες στη μέση,
μαυροντυμένη, σκυθρωπή, γεμάτη θλίψη.
Τι έπαθες; ρώτησα. Κι εκείνη μου είπε: στέκουν
η Τόλμη, η Γνώση, η Φρονιμάδα στις γωνίες,
η Αγνοια κυβερνά κι η Μέθη κι η Δειλία
Β'
Γιατί αποφεύγεις τα καθημερινά, ψυχή μου,
βάσανα; Δεν θα βρεις της αλυπίας την τέχνη.
Θέσπισε ο Πλάστης να 'χει αγκάθια η γη από κάτω
και μύριες έγνοιες η ζωή μας. Βάσταξέ τες.
Ποίημα του βυζαντινού ποιητή μεταγραμμένο από τον Γιώργο
Βαρθαλίτη,
στην έκδοση Ο τρομερός τον νου μου ο Ερωτας τυφλώνει,
Εκδόσεις Αρμός 2012
