Αν
ο χρόνος μου είναι η σκέψη,
Ο
τόπος μου είναι το νόημα.
Τα
μέσα μου είναι τα φτερά
Και
ασαφής ο σκοπός μου.
Αν
ο σκοπός είναι ο χρόνος μου,
Η
σκέψη μου είναι τα φτερά.
Το
νόημα είναι τα μέσα μου
Και
ακαθόριστος ο τόπος.
Αν
τρέμει το νερό στην πηγή του,
Το
κλάμα εκείνου που διψά δεν ακούγεται.
Κάποιος
πέταξε και του 'φερε να πιει,
Για
να 'χει η σκέψη του νόημα.
Ποίημα
από τη συλλογή Ο τρόμος ως απλή μηχανή,
Εκδόσεις
Πατάκη 2012